ارتباط بین کمبود و اضافه بار آهن و سرطان در انسان

 آهن عنصری کمیاب است که برای بسیاری از فرآیندهای حیاتی بدن اهمیتی ویژه دارد. مشارکت آهن در واکنش‌های اکسیداسیون و احیا که این عنصر را تقریباً برای تمام سلول‌ها ضروری کرده است آن را به طور بالقوه سرطان‌زا نیز می‌سازد. تاکنون مطالعه‌ای به گردآوری نتایج مطالعات در این زمینه و بررسی تفاوت سرطان‌زایی انواع آهن دریافتی و تفاوت اثرات آهن بر انواع مختلف سرطان نپرداخته است. مطالعه مروری حاضر با تمرکز بر نقش اضافه بار و کمبود آهن بر ایجاد و درمان انواع مختلف سرطان و تفاوت منابع آهن دریافتی در ارتباط با سرطان‌زایی این عنصر صورت پذیرفت.  پایگاه‌های Pubmed، Sciencedirect، springer و Google scholar به منظور دست‌یابی به مقالات مورد نظر جستجو شدند. در هر پایگاه استراتژی‌های خاص جستجو به کار گرفته شد و به منظور تعیین مرتبط بودن موضوع و محتوا، عنوان و خلاصه مقالات مرور گردید. مطالعات مروری سیستماتیک، متاآنالیز، کار‌آزمایی‌های بالینی و انواع مطالعات مشاهده‌ای که رابطه بین آهن، منابع، ذخایر و شلاتورهای آن را با ایجاد، درمان یا پیشگیری از انواع سرطان مورد بررسی قرار داده بودند، انتخاب شدند. در مطالعات ارتباط آهن با ابتلا به سرطان از جهات گوناگون مورد بررسی قرار گرفته است، به طوری‌که هم اضافه بار و هم کمبود آهن می‌توانند اثرات سرطان‌زا و هم‌چنین محافظتی و درمانی در برابر سرطان داشته باشند و این اثرات بر اساس نوع سرطان و نوع آهن دریافتی متفاوت می‌باشد