ارایه مدل مراکز رشد وفناوری و تاثیر آن بر توسعه پایدار و توسعه فناوری، با نقش میانجی رشد و نوآوری(مطالعه موردی: دانشگاه آزاد اسلامی استان مازندران)

نقش مهم مراکز رشد و فناوری در دستیابی به توسعه پایدار و فناوری، این مراکز را مورد توجه قرار داده،و از طرف دیگر،وجود نوآوری نیز از الزامات دستیابی به توسعه پایدار وفناوری است.این پژوهش به دنبال ارائه مدلی برای مراکز علم و فناوری و نشان دادن ارتباط آن با توسعه پایدار و فناوری، با نقش میانجی رشد و نوآوری است. روش پژوهش ترکیبی است و جامعه آماری شامل خبرگان دانشگاه‌های آزاد مازندران است.نمونه‌گیری در بخش کیفی، هدفمند و در بخش کمی، تصادفی می‌باشد. در بخش کیفی 14نفر و در بخش کمی 159نفردر این پژوهش مشارکت داشتند.ابزار جمع‌آوری اطلاعات،مصاحبه و پرسشنامه است.برای تجزیه وتحلیل داده‌ها از آمارتوصیفی ودربخش استنباطی ازتحلیل عاملی اکتشافی وتأییدی استفاده شد.برای بررسی روایی پرسشنامه از تحلیل بارهای عاملی استفاده شد.برای بررسی روابط از نرم‌افزار Smart PLS2 استفاده شد.نتایج نشان داد که این مراکز تاثیر مثبتی بر نوآوری و آن نیز ارتباط مثبتی با توسعه فناوری و پایدار دارد.