ارائه‌ی مدلی برای کاهش مقاومت در برابر تغییر افراد با استفاده از نظریه‌ی محدودیت‌ها (مورد کاوی پروژه‌ی E‌R‌P سازمان ذوب‌آهن اصفهان)

مهم‌ترین عامل موفقیت در پیاده‌سازی پروژه‌ی برنامه‌ریزی منابع سازمان(E‌R‌P) آمادگی برای تغییر و تحول است. یکی از واکنش‌های عمده‌یی که سازمان‌ها در این‌گونه پروژه‌های تغییر با آن مواجه می‌شوند، مقاومت افراد در برابر تغییر است. مشارکت کاربران برای موفقیت پروژه بسیار مهم و حیاتی است و مدیریت تغییر نیز باید براساس انتظارات و باورهای کاربران و در راستای تبدیل آنها به حامیان و مدافعین سیستم باشد. بنابراین مدیران باید بدانند علاوه بر مسائل فنی پروژه، چه مسائل مؤثر دیگری را باید برای پذیرش این تغییرات در نظر داشته باشند. در این تحقیق، فرایند تفکر به‌عنوان روشی نظام‌مند برای شناسایی مقاومت در برابر تغییر در پروژه‌ی برنامه‌ریزی منابع سازمان (E‌R‌P) در نظر گرفته شده است. روش تحقیق، مطالعه‌ی موردی کیفی در سازمان ذوب‌آهن اصفهان، و موضوع مورد مطالعه نیز پروژه‌ی E‌R‌P در این شرکت است. برای جمع‌آوری داده‌ها از روش‌های مصاحبه، مطالعه‌ی مستندات و مشاهده‌ی محقق به‌ترتیب اولویت استفاده شده است. مصاحبه‌ها بدون هیچ تغییری، به‌صورت فایل‌های الکترونیکی مستند شدند و برای تحلیل آسان‌تر آنها از برنامه‌ی A‌t‌l‌a‌s/t‌i استفاده شده است. در این تحقیق ابتدا فرایند تغییر برنامه‌ریزی منابع سازمان مطرح شد و پس از آن، براساس سه سؤال اساسیِ فرایندِ تفکر در هر مرحله از تغییر، عامل‌های مقاومتی تأثیرگذار بر پذیرش تغییر در فرایند پیاده‌سازی پروژه‌ی برنامه‌ریزی منابع سازمان شناسایی و براساس مدل تنظیم و تحلیل شدند.