اثر کاه کنجد عمل‌آوری شده با بخار با فشار پایین، اسید سولفوریک و آنزیم ناتوزیم بر هضم‌پذیری و فراسنجه‌های تولید گاز در شرایط آزمایشگاه

این آزمایش به منظور بررسی اثر بخار آب تحت فشار پایین، اسید سولفوریک و مخلوط آنزیمی ناتوزیم بر قابلیت هضم و فرآسنجه­های تولید گاز کاه کنجد در شرایط آزمایشگاه انجام گرفت. تیمارهای آزمایشی شامل عمل­آوری کاه کنجد با دو سطح صفر و یک بار بخار آب در دمای 130 درجه به مدت 120 دقیقه، دو سطح صفر و 4/2 درصد اسید سولفوریک تجاری و دو سطح صفر و 3 گرم در کیلوگرم ماده خشک آنزیم اگزوژنوس بودند. ترکیب شیمیایی، هضم­پذیری آزمایشگاهی و فراسنجه­های تولید گاز نمونه­ها تعیین شد. عمل­آوری­های انجام شده سبب کاهش معنی­دار ماده خشک، پروتئین خام، فیبر نامحلول در شوینده خنثی (NDF)، فیبر نامحلول در شوینده اسیدی (ADF) و مقدار لیگنین کاه کنجد شد (05/0>P). عمل­آوری با اسید، بخار و آنزیم باعث کاهش 4 درصدی میزان لیگنین شد، عمل­آوری با آب مقدار ADF نمونه­ها را از 89/46 درصد در تیمار شاهد به 48/26 درصد کاهش داد. تولید گاز، تجزیه­پذیری دیواره سلولی و همچنین قابلیت هضم الیاف نامحلول در شوینده خنثی تحت تأثیر عمل­آوری­های انجام شده قرار گرفت (05/0>P). بیشترین پتانسیل تولید گاز (53/55 میلی­لیتر) مربوط به کاه کنجد عمل­آوری شده با اسید- بخار- آنزیم و بیشترین نرخ تولید گاز (0283/0 میلی­لیتر بر ساعت) متعلق به کاه کنجد عمل­آوری شده با بخار-  آنزیم بود. کاه کنجد عمل­آوری شده با اسید- بخار- آنزیم بیشترین قابلیت هضم NDF (45/55 درصد) و ADF (83/45 درصد) را نشان داد. نتایج این آزمایش نشان داد که عمل‌آوری کاه کنجد با اسید- بخار- آنزیم بهترین اثر را بر کاهش محتوای لیگنین نمونه­ها داشته و از طرفی تجزیه دیواره سلولی، پتانسیل تولید گاز، توده میکروبی و قابلیت هضم ADF و NDF کاه کنجد عمل­آوری شده با این تیمار وضعیت مناسب­تری نسبت به سایر نمونه­ها داشته است.