اثر ژنوتیپ در موفقیت پیوند خزانه‌ای در سه کلون چای

به‌منظور دستیابی به فن پیوند خزانه‌ای و تولید نهال‌های پیوندی چای، پژوهشی در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با نه تیمار و سه تکرار طی دو سال در ایستگاه تحقیقات چای شهید اسلامی لاهیجان اجرا شد. در این آزمایش از سه کلون امیدبخش 100، ژنوتیپ انتخابی 2021 و رقم DN (سریلانکایی) به عنوان پایه و پیوندک استفاده شد. پس از پیوند، برخی از صفات کیفی برگ سبز چای مانند پلی‌فنل‌ کل، میزان فعالیت آنزیم‌های پلی‌فنل اکسیداز و پراکسیداز و درصد پروتئین در نزدیک‌ترین برگ‌ها به محل پیوند درگیاهان پیوندی و غیر پیوندی (شاهد) اندازه‌گیری شد. هم‌چنین اندازه‌گیری صفات کمی مانند ماده خشک، ارتفاع گیاه، تعداد برگ، قطر ساقه و درصد زنده‌مانی پیوند و نهال‌های شاهد پس از پیوند انجام گردید. نتایج نشان داد که بین گیاهان پیوندی و غیرپیوندی از نظر درصد زنده‌مانی برای تولید نهال، درصد پلی‌فنل کل و آنزیم پلی‌فنل اکسیداز اختلاف معنی‌داری وجود داشت به طوری‌که درصد زنده‌مانی نهال‌های قلمه‌ای در همه موارد بیشتر از نهال‌های پیوندی بود. در بین ترکیبات پیوندی، پیوند 100/DN (پایهDN و پیوندک 100) با %56 بیشترین درصد زنده‌مانی را داشت. از نظر درصد ماده‌ی خشک، ارتفاع گیاه، تعداد برگ و قطر ساقه بین گیاهان پیوندی و غیرپیوندی اختلاف معنی‌داری وجود نداشت. مقایسه میانگین‌ها نشان داد که بیشترین مقدار پلی‌فنل کل مربوط به گیاهان پیوندی 2021/ 100(پایه 2021 و پیوندک 100)به میزان %13/7 و کمترین مقدار نیز مربوط به قلمه‌های ریشه‌دار کلون 100 به میزان %10/4 بود. بیشترین مقدار پروتئین مربوط به گیاهان پیوندی DN/2021 (پایه 2021 و پیوندک DN) به میزان %13/5 و کمترین مقدار آن نیز مربوط به گیاهان غیرپیوندی DN به‌میزان 9% بود.