اثر محیط کشت و تنظیم‌کننده‌های رشد بر پرآوری و ریشه‌زایی پایۀ رویشی محلب (سنت لوسی 64)

پایه سنت لوسی 64 (SL-64) محلب (Prunus mahaleb L.) پایه‌ای نیمه پاکوتاه و سازگار با ارقام گیلاس و آلبالو است. در این تحقیق اثر محیط کشت‌های مختلف و تنظیم‌کننده‌های رشد گیاهی در استقرار، پرآوری و ریشه‌دهی این پایه مورد آزمون قرار گرفت. استقرار اولیه با استفاده ریز‌نمونه‌های شاخساره‌های انتهایی و جوانه‌های جانبی گیاهان یک ساله گلدانی رشد یافته در شرایط گلخانه انجام شد. پرآوری ریز‌نمونه‌ها با استفاده از شش محیط مختلف ارزیابی شد. نتایج مقایسه میانگین‌ها با استفاده از آزمون دانکن نشان داد که محیط کشت DKW همراه با نیم میلی‌گرم در لیتر بنزیل آدنین با نرخ تکثیری حدود 06/6 شاخسارۀ جدید به ازاء هر ریزنمونۀ اولیه بهترین محیط برای پرآوری این پایه بود. محیط‌های 1mgl-1 BA MS + و 0.5mgl-1 BA + MS با تولید 06/4 و 81/3 شاخساره جدید به ازاء هر ریز‌نمونه به ترتیب در مراحل بعدی قرار گرفتند. نتایج حاصل از بررسی محیط‌های مختلف ریشه‌دهی بعد از چهار هفته نشان داد که محیط کشت DKW بدون هورمون با ریشه‌دهی صددرصد ریزنمونه‌ها بهترین محیط بود. محیط‌های MS با یک میلی‌گرم در لیترIBA و همچنین QL تغییر یافته، با 81 درصد ریشه‌دهی به ازاء هر ریزنمونه در مراحل بعدی قرار گرفتند. به منظور سازگاری نمونه‌های ریشه‌دار شده از محیط حاوی پیت‌ماس، کوکوپیت و پرلایت (1:2:2حجمی) استفاده شد که در نهایت گیاهچه‌های سالم، شاداب و با رشد مطلوب تولید شدند.