اثر متفورمین و عصاره ریزوم زنجبیل بر عملکرد محور هیپوفیز – گوناد در موش های صحرایی ماده بالغ با اختلال تخمدان پلی کیستیک

چکیده زمینه و هدف: سندرم تخمدان پلی‌کیستیکPCOS) ) یکی از شایع‌ترین علل ناباروری در زنان است. با توجه به شیوع PCOS در سراسر جهان، این مطالعه با هدف مقایسه اثر متفورمین با زنجبیل بر عملکرد محور هیپوفیزـ گوناد در موش‌های صحرایی ماده بالغ  PCOS بود.   روش­  بررسی: در این مطالعه تجربی از 72 سر موش صحرایی ماده بالغ استفاده گردید که به گروه‌های کنترل، شاهد PCOS و7 دسته تجربی PCOS دریافت کننده متفورمین به تنهایی با دوز150 میلی‌گرم بر کیلوگرم، زنجبیل با دوزهای 300،200و100 میلی‌گرم بر کیلوگرم و زنجبیل با دوزهای 300،200و 100 میلی‌گرم بر کیلوگرم همراه با متفورمین با دوز 150 میلی‌گرم بر کیلوگرم تقسیم شدند. کلیه تجویزها برای مدت 28 روز و به صورت گاواژ انجام شد. پس از خون‌گیری از حیوانات جهت اندازه‌گیری هورمون‌های FSH، LH استروژن، پروژسترون و تستوسترون، تخمدان‌های آنها خارج و پس از تهیه مقاطع بافتی فولیکول‌ها شمارش گردیدند. داده‌های آماری با استفاده از آزمون‌های آنوا و nhk;k  تجزیه و تحلیل شدند.   یافته‌ها: لتروزول با ایجاد PCOSباعث افزایش فولیکول‌های آترتیک، تستوسترون، استروژن و کاهش سایر فولیکول‌ها و هورمون FSH در سطح01/0p< شد و متفورمین و زنجبیل به تنهایی و با یکدیگر باعث کاهش فولیکول‌های آترتیک و افزایش سایر فولیکول‌ها و هورمون FSH در سطح01/0p< شدند. هم‌چنین مصرف هم‌زمان متفورمین و زنجبیل باعث کاهش تستوسترون و استروژن در سطح01/0p< نسبت به گروه شاهد شد.   نتیجه‌گیری: تجویز متفورمین و عصاره ریزوم زنجبیل به تنهایی و یا با یکدیگر باعث افزایش هورمون FSH و فولیکول‌های بدوی، اولیه، ثانویه، گرآف،جسم زرد و کاهش فولیکول‌های آترتیک در حیوانات با اختلال تخمدان پلی‌کیستیک ناشی از تجویز لتروزول می‌شود، هم‌چنین متفورمین و عصاره زنجبیل هرکدام  به تنهایی تأثیر معنی‌داری بر میزان هورمون‌های استروژن و تستوسترون در این حیوانات ندارند در حالی که تجویز هم‌زمان هر دو باعث کاهش هورمون‌های استروژن و تستوسترون در حیوانات مبتلا به اختلال تخمدان پلی کیستیک می‌شود.