اثر فوتورفرکتیوکراتکتومی همراه با میتومایسین C بر ویژگی‌های بیومکانیکال قرنیه

هدف: بررسی تغییرات شاخص‌های بیومکانیکال قرنیه و فشار داخل چشمی پس از (PRK) فوتورفرکتیوکراتکتومی با یا بدون میتومایسین C 02/0 درصد در چشم‌های نزدیک‌‌بین و هم‌چنین ارزیابی شاخص‌های جراحی (عمق برداشت، Optical Zone و استفاده از میتومایسین C) بر روی این تغییرات. روش پژوهش: در 33 چشم راست از 33 بیمار، دستگاه تحلیل‌کننده پاسخ چشمی برای اندازه‌گیری هیسترزیس قرنیه (CH)، عامل مقاومت قرنیه (CRF)، فشار داخل چشمی مرتبط با گلدمن (IOPg) و فشار داخل چشمی اصلاح شده برای قرنیه (IOPcc) قبل و 3 ماه پس از عمل فوتورفرکتیوکراتکتومی مورد استفاده قرار گرفت. یافته‌های قبل و پس از عمل به کمک آزمون t زوجی با یکدیگر مقایسه شدند. اثر عمق برداشت منطقه اپتیکال (Optical Zone) و مدت زمان استفاده از میتومایسین بر تغییرات بیومکانیکال، به کمک روش آماری رگرسیون خطی چندمتغیره تحلیل شدند. یافته‌ها: میانگین سنی بیماران 5±9/26 سال و متوسط عمق برداشت 8/20±6/56 میکرومتر بود. بعد از عمل، کاهش قابل توجه در شاخص‌های بیومکانیکال و فشار داخل چشمی اندازه‌گیری شده توسط دستگاه تحلیل‌کننده پاسخ چشمی و تونومتر تماسی گلدمن مشهود بود. عمق برداشت به طور معناداری با درصد تغییرات در CH (02/0P=، 34/0r2=) و CRF (001/0P= و 46/0r2=) و IOP GAT (001/0P< و 47/0r2=) همراه بود. درصد تغییرات در IOPg به طور معناداری با درصد تغییرات در CH (001/0P< و 48/0r2=) و CRF (002/0P= و 41/0r2=) مرتبط بود . با این وجود درصد تغییرات در IOPCC هیچگونه ارتباطی با درصد تغییرات در CH (33/0P=) و CRF (28/0P=) نداشت. درصد تغییرات در IOP GAT به شکل معناداری با درصد تغییرات در CH (46/0P= و 12/0r2=) و CRF (007/0P= و 21/0r2= ) ارتباط داشت. نتیجه‌گیری: قدرت بیومکانیکال قرنیه به شکل معناداری بعد از عمل PRK کاهش یافت که این تغییرات متناسب با عمق برداشت بود. با این وجود Optical Zone و مدت زمان استفاده از میتومایسین C تاثیری روی شاخص‌های بیومکانیکال نداشت. فشار داخل چشمی خوانده شده توسط ORA و GAT به شکل معناداری بعد از عمل کاهش یافته بود. با این وجود، ‌به نظر می‌رسد که IOPcc کم‌تر از GAT و IOPg به تغییرات شاخص‌های بیومکانیکال قرنیه وابسته می‌باشد. · مجله چشم‌پزشکی بینا 1391؛ دوره 18، شماره 1: 29-23.