اثر شدتهای مختلف تمرین استقامتی بر بیان پروتئین ویژه بافت چربی27 (FSP27 ) احشایی و مقاومت به انسولین موشهای صحرایی دیابتی شده
Authors
Abstract:
زمینه و هدف: پروتئین ویژه بافت چربی27 (Fat-Specific Protein 27) یکی از پروتئینهایی است که در تنظیم و متابولیسم قطره چربی نقش دارد. هدف از این مطالعه بررسی تأثیر شدتهای مختلف تمرین استقامتی بر بیان پروتئین ویژه بافت چربی(FSP27 ) احشایی و مقاومت به انسولین در موشهای صحرایی دیابتیشده با STZ بود. روش بررسی: در این مطالعه تجربی40 سر موش صحرایی نر نژاد ویستار به پنج گروه هشتتایی شامل گروه دیابتی و تمرین استقامتی با شدت کم(DLE) ، گروه دیابتی و تمرین استقامتی با شدت متوسط(DME)، گروه دیابتی و تمرین استقامتی با شدت زیاد (DHE)، گروه کنترل دیابتی(DC) و کنترل سالم (HC) تقسیم شدند. پس از دیابتی کردن با تزریق داروی استرپتوزوسین، تمرین استقامتی با شدتهای کم، متوسط و زیاد به مدت هشت هفته، سه جلسه در هفته و هر جلسه به مدت 30 دقیقه انجام شد. سطوح سرمی‌گلوکز از طریق گلوکومتر، انسولین با کیت الایزا ویژه موش، بیان نسبی پروتئینFSP27 با روش وسترن بلات و شاخص مقاومت به انسولین اندازه گیری شد. از آزمون آماری تحلیل واریانس یک‌طرفه و آزمون تعقیبی توکی و گیمزـ هاول جهت تعیین تفاوت بین گروهها استفاده شد. یافته‌ها: نتایج نشان داد تمرین استقامتی با سه شدت (کم، متوسط و زیاد) بر سطوح سرمی‌گلوکز، انسولین و مقادیر مقاومت به انسولین تأثیر معنی‌داری داشت(05/0≥p). کاهش سطوح سرمی‌انسولین و گلوکز در گروههای تمرین با شدت زیاد و تمرین با شدت متوسط در مقایسه با کنترل دیابتی و تمرین با شدت پایین معنیدار بود(05/0p≤). مقادیر مقاومت به انسولین بین گروه تمرین با شدت زیاد و متوسط در مقایسه با گروه تمرین کمشدت(001/0p=)، گروه کنترل دیابتی(001/0p=) و گروه کنترل سالم(001/0p=) معنیدار بود. بیان پروتئین FSP27 در گروههای تمرین استقامتی با سه شدت با کنترل دیابتی و کنترل سالم تفاوت معنی‌داری نداشت. هرچند نتایج نشان داد محتوایFSP27 در گروههای تمرینی با افزایش شدت تمرین نسبت به گروه کنترل دیابتی تمایل به افزایش داشت. نتیجه‌گیری: اگر چه در این مطالعه هیچ کدام از مداخله‌های تمرین استقامتی تفاوت معنی‌داری درFSP27 ایجاد نکرد، با توجه به تمایل به افزایش FSP27 همراه با افزایش شدت تمرین استقامتی به نظر می‌رسد تمرین استقامتی با شدت مناسب بتواند از طریق افزایشFSP27 و به دنبال آن کاهش اسیدهای چرب آزاد در دسترس از یک طرف و افزایش برداشت گلوکز از طرف دیگر باعث افزایش حساسیت به انسولین و بهبود مقاومت به انسولین در موشهای دیابتی شود.
similar resources
اثر بربرین در تنظیم آستروسیتهای Gfap+ ناحیه هیپوکمپ موشهای صحرایی دیابتی شده با استرپتوزوتوسین
Background: Diabetes mellitus increases the risk of central nervous system (CNS) disorders such as stroke, seizures, dementia, and cognitive impairment. Berberine, a natural isoquinolne alkaloid, is reported to exhibit beneficial effect in various neurodegenerative and neuropsychiatric disorders. Moreover astrocytes are proving critical for normal CNS function, and alterations in their activity...
full textاثر بربرین در تنظیم آستروسیتهای Gfap+ ناحیه هیپوکمپ موشهای صحرایی دیابتی شده با استرپتوزوتوسین
Background: Diabetes mellitus increases the risk of central nervous system (CNS) disorders such as stroke, seizures, dementia, and cognitive impairment. Berberine, a natural isoquinolne alkaloid, is reported to exhibit beneficial effect in various neurodegenerative and neuropsychiatric disorders. Moreover astrocytes are proving critical for normal CNS function, and alterations in their activity...
full textتأثیر شدت تمرین استقامتی بر بیان پروتئین پری لیپین A بافت چربی احشایی، سطوح سرمی گلوکز و انسولین رت های دیابتی شده با استرپتوزوسین
زمینه و هدف: تغییر در بیان پروتئین‌های قطره چربی آدیپوسیت ها مانند پری لیپین A سبب تغییر در لیپولیز و مقاومت به انسولین می‌شود. هدف از این مطالعه مقایسه تأثیر سه شدت مختلف تمرین استقامتی بر بیان پروتئین پری لیپین A بافت چربی احشایی، سطوح سرمی گلوکز و انسولین موش های دیابتی نر نژاد ویستار بود. روش بررسی: 40 سر موش صحرایی نر نژاد ویستار به 5 گروه 8 تایی شامل گروه دیابتی همراه با تمرین استقامت...
full textتأثیر تمرین استقامتی بر پروتئین–D سورفکتانت (SPD) و شاخص مقاومت به انسولین موشهای صحرایی نر دیابتی نوع 2
اهداف: ﻫﺪف از ﭘﮋوﻫﺶ ﺣﺎﺿﺮ، ﺑﺮرﺳﯽ اثر 8هفته تمرین استقامتی بر سطوح سرمی پروتئین–D سورفکتانت (SPD) موشهای صحرایی پس از القاء دیابت توسط استرپتوزوتوسین- نیکوتین آمید بود.مواد و روشها: در این مطالعه تجربی 48 ﺳﺮ موش صحرایی از ﻧﮋاد وﯾﺴﺘﺎر ﺑﺎ ﻣﯿﺎﻧﮕﯿﻦ وزن 48±200 ﮔﺮم ﺑﻪﻃﻮر ﺗﺼﺎدﻓﯽ در چهار ﮔﺮوه ﮐﻨﺘﺮل سالم، کنترل دیابتی، سالم تمرین استقامتی و دیابتی ﺗﻤﺮﯾﻦ استقامتی ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﻨﺪ. ﺟﻬﺖ اﻟﻘﺎی دﯾﺎﺑﺖ، از روش ﺗﺰرﯾ...
full textاثر هشت هفته تمرین استقامتی بر BDNF ، انسولین و مقاومت به انسولین در موش های صحرایی
زمینه و هدف: یکی از مهترین نروتروفین‌ها عامل نروتروفیک مشتق از مغز(BDNF) می‌باشد که افزایش آن منجر به توسعه سندرم متابولیک می‌گردد. عامل نروتروفیک مشتق از مغز رابطه مستقیمی‌با بیماری‌هایی از قبیل؛ صرع، آلزایمر و افسردگی دارد. هدف از این تحقیق بررسی اثر هشت هفته تمرین استقامتی بر عامل نروتروفیک مشتق از مغز، انسولین و مقاومت به انسولین در موشهای صحرایی بود. روش بررسی: در این مطالعه تجربی 24 سر...
full textتأثیر هشت هفته تمرین استقامتی بر بیان ژن رزیستین در بافت چربی احشایی موشهای صحرایی چاق
Introduction: Obesity causes accumulation of proinflammatory factors in adipose tissue and it is regarded as a risk factor for diabetes and cardiovascular diseases. Aerobic exercise increases insulin sensitivityand reduces fat accumulation and proinflammatory factors. The present study aimed to investigate the effect of endurance exercise on resistin gene expression as one of the proinfammatory...
full textMy Resources
Journal title
volume 23 issue 2
pages 160- 174
publication date 2018-06
By following a journal you will be notified via email when a new issue of this journal is published.
No Keywords
Hosted on Doprax cloud platform doprax.com
copyright © 2015-2023