اثر داروی ایزوسورباید بر فعالیت ژلاتیناز A و B در رده‌های سلولی لوسمیک

  چکید ه   سابقه و هدف   ژلاتینازها زیرگروهی از ماتریکس متالوپروتئینازها( MMPs ) می‌باشند که نقش مهمی در رشد تومور و آنژیوژنز دارند. MMP-2 و MMP-9 از این نظر از اهمیت ویژه‌ای برخوردار هستند. ایزوسورباید دی نیترات دارویی رایج برای درمان بیماری ‌ های قلبی است و اثر مهارکنندگی آن بر رشد تومور و آنژیوزنز گزارش شده است. در این مطالعه، اثر ایزوسورباید دی‌نیترات بر فعالیت ژلاتیناز A و B در رده‌های سلولی لوسمیک در شرایط in vitro بررسی شد.   مواد و روش‌ها   در یک مطالعه تجربی، سلول‌های لوسمیک MOLT-4 ، JURKAT و U937 ، پس از کشت در محیط RPMI حاوی 10% FBS در حضور PMA ng/mL 25، به عنوان القاکننده فعالیت ژلاتیناز، در مجاور غلظت­های مختلف ایزوسورباید دی‌نیترات(4-10 * 4 ، 5-10 * 4 ، 6-10 * 4 و 7-10 * 4 مولار) به مدت 24 ساعت انکوبه شدند. سپس فعالیت ژلاتیناز A و B در محیط کشت سلول‌ها به روش ژلاتین زایموگرافی اندازه‌گیری شد.   یافته‌ها   فعالیت ژلاتیناز A و B در سلول‌های لوسمیک MOLT-4 ، JURKAT و U937 در حضور ایزوسورباید دی نیترات mouseover="function onmouseover() { msoCommentShow('_anchor_1','_com_1') }" onmouseout="function onmouseout() { msoCommentHide('_com_1') }" href="#_msocom_1" name="_msoanchor_1">[a1] تفاوت معناداری با گروه کنترل نشان نداد. فعالیت ژلاتیناز A در سلول MOLT-4 در گروه کنترل و در غلظت 4-10 * 4 مولار از دارو به ترتیب 0 ± 1 و 06/0 ± 04/1 به دست آمد.   نتیجه گیری   در این مطالعه ایزوسورباید دی‌نیترات mouseover="function onmouseover() { msoCommentShow('_anchor_2','_com_2') }" onmouseout="function onmouseout() { msoCommentHide('_com_2') }" href="#_msocom_2" name="_msoanchor_2">[a2] تأثیری بر فعالیت ژلاتیناز A و B در سلول‌های لوسمیک نشان نداد. احتمالاً فعالیت ضد توموری و ضد آنژیوژنز ایزوسورباید که توسط دیگران گزارش شده است، وابسته به مکانیسم‌های دیگری غیر وابسته به ژلاتینازهاست.   [a1] ایزوسورباید دی نیترات   [a2] ایزوسورباید دی نیترات