اثر تمرین استقامتی در تغییر سطح لاکتات خون و پپتید مرتبط با ژن کلسیتونین پلاسما در موشهای صحرایی مبتلا به دیابت نوع 2
Authors
Abstract:
مقدمه: دیابت نوع 2 ناشی از استرپتوزوتوسین، موجب تغییرات متابولیکی و عملکردی در برخی از بافت‌ها، تولید برخی از میانجی‌ها و ورود آن‌ها به گردش خون می‌شود. از سوی دیگر، تمرین استقامتی قادر است مقادیر برخی از این میانجی‌ها را تعدیل کند. در پژوهش حاضر، اثر دیابت و تمرین استقامتی در تغییر میزان استراحتی لاکتات خون و پپتید مرتبط با ژن کلسیتونین ((CGRP پلاسما بررسی شد. مواد و روش‌ها: 50 سر موش صحرایی به 4 گروه کنترل سالم، تمرین کرده سالم، کنترل دیابتی و تمرین کرده دیابتی تقسیم شدند. گروه‌های دیابتی با تزریق استرپتوزوتوسین و تغذیه با چربی زیاد، دیابتی شدند. سپس گروه‌های تمرینی، مورد تمرین استقامتی روی نوارگردان، قرار گرفتند. برای اندازه‌گیری لاکتات خون از کیت دستگاه لاکتات اسکات و برای سنجش CGRP از روش ایمنی سنجی آنزیمی استفاده شد. یافته‌ها: میزان استراحتی به ترتیب در گروه‌های کنترل سالم، سالم تمرین کرده، کنترل دیابتی و دیابتی تمرین کرده برای لاکتات خون برابر با 4/2، 08/2، 5/4، 7/3 (میلی‌مول در لیتر) و CGRP پلاسما برابر 4/0، 35/0، 9/4 و 3 نانوگرم در میلی‌لیتر بود. نتیجه‌گیری: مقادیر استراحتی لاکتات خون و CGRP پلاسما در آزمودنی‌های دیابتی نسبت به سالم بالاتر بود و تمرین استقامتی توانست میزان استراحتی لاکتات خون موشهای صحرایی دیابتی را کاهش دهد، اما تغییری در میزان CGRP پلاسما ایجاد نکرد. بنابراین به نظر می‌رسد تمرین استقامتی با کاهش میزان استراحتی لاکتات خون سبب بهبود دیابت می‌گردد، نه با کاهش CGRPپلاسما.
similar resources
اثر بربرین در تنظیم آستروسیتهای Gfap+ ناحیه هیپوکمپ موشهای صحرایی دیابتی شده با استرپتوزوتوسین
Background: Diabetes mellitus increases the risk of central nervous system (CNS) disorders such as stroke, seizures, dementia, and cognitive impairment. Berberine, a natural isoquinolne alkaloid, is reported to exhibit beneficial effect in various neurodegenerative and neuropsychiatric disorders. Moreover astrocytes are proving critical for normal CNS function, and alterations in their activity...
full textاثر بربرین در تنظیم آستروسیتهای Gfap+ ناحیه هیپوکمپ موشهای صحرایی دیابتی شده با استرپتوزوتوسین
Background: Diabetes mellitus increases the risk of central nervous system (CNS) disorders such as stroke, seizures, dementia, and cognitive impairment. Berberine, a natural isoquinolne alkaloid, is reported to exhibit beneficial effect in various neurodegenerative and neuropsychiatric disorders. Moreover astrocytes are proving critical for normal CNS function, and alterations in their activity...
full textاثر تمرین استقامتی در تغییر سطح لاکتات خون و پپتید مرتبط با ژن کلسی تونین پلاسما در موش های صحرایی مبتلا به دیابت نوع ۲
مقدمه: دیابت نوع 2 ناشی از استرپتوزوتوسین، موجب تغییرات متابولیکی و عملکردی در برخی از بافت ها، تولید برخی از میانجی ها و ورود آن ها به گردش خون می شود. از سوی دیگر، تمرین استقامتی قادر است مقادیر برخی از این میانجی ها را تعدیل کند. در پژوهش حاضر، اثر دیابت و تمرین استقامتی در تغییر میزان استراحتی لاکتات خون و پپتید مرتبط با ژن کلسی تونین ((cgrp پلاسما بررسی شد. مواد و روش ها: 50 سر موش صحرایی ...
full textاثر یک دوره تمرین قدرتی بر میزان پپتید مرتبط با ژن کلسیتونین در عضلات تند و کند موشهای صحرایی نر
زمینه و هدف: پپتید مرتبط با ژن کلسی تونین (CGRP) یک نوروپپتید 37 اسید آمینه ای است که توسط فرایند ویژه ی بافتی از ژن کلسی تونین تولید می شود و توزیع عمده ی آن در بافت های اعصاب مرکزی و محیطی گونه های مهره داران و غیر مهره داران صورت می پذیرد. این پپتید پس از تولید در جسم سلولی نورون های حرکتی از طریق آکسون به سمت عضله آمده و در پیوندگاه عصبی عضلانی رها می شود. گفته می شود که CGRP در پیوندگاه...
full textاثر یک دوره تمرین قدرتی بر میزان پپتید مرتبط با ژن کلسیتونین در عضلات تند و کند موشهای صحرایی نر
زمینه و هدف: پپتید مرتبط با ژن کلسی تونین (cgrp) یک نوروپپتید 37 اسید آمینه ای است که توسط فرایند ویژه ی بافتی از ژن کلسی تونین تولید می شود و توزیع عمده ی آن در بافت های اعصاب مرکزی و محیطی گونه های مهره داران و غیر مهره داران صورت می پذیرد. این پپتید پس از تولید در جسم سلولی نورون های حرکتی از طریق آکسون به سمت عضله آمده و در پیوندگاه عصبی عضلانی رها می شود. گفته می شود که cgrp در پیوندگاه عص...
full textتاثیر هفت هفته تمرین استقامتی بر بیان ژن ناقلهای لاکتات عضلات اسکلتی موشهای صحرایی
هدف: با وجود مشخص بودن تاثیر تمرین بر بیان مونوکربوکسیلات ترانسپورترها (MCTs)، عوامل تنظیمی این تغییرات هنوز به طور کامل شناخته نشده است. هدف از مطالعه حاضر بررسی تاثیر 7 هفته تمرین استقامتی بر میزان بیان MCT1 و MCT4 در عضلات نعلی و باز کننده طویل انگشتان (EDL) و تعیین ارتباط بین بیان بسجین (CD147) و بیان این انتقال دهنده ها بود. روش شناسی: تعداد 20 موش صحرایی نر نژاد ویستار با دامنه وزنی...
full textMy Resources
Journal title
volume 13 issue 4
pages 368- 373
publication date 2011-11
By following a journal you will be notified via email when a new issue of this journal is published.
No Keywords
Hosted on Doprax cloud platform doprax.com
copyright © 2015-2023