اثر تمرین استقامتی با شدت بالا بر بیان ژن‌های p53 و سیتوکرومc عضله نعلی موشهای صحرایی نر
Authors
Abstract:
چکیده زمینه و هدف: شواهد اخیر حاکی است که تمرین‌های ورزشی می‌تواند فرایند مرگ برنامه‌ریزی شده سلولی را تحت تأثیر قرار دهد. با این حال، تأثیر تمرین استقامتی با شدت بالا بر عوامل آپوپتوزی نامشخص است. بنابراین، در مطالعه حاضر اثر تمرین استقامتی با شدت بالا بر بیان ژن‌های p53 و سیتوکروم c عضله نعلی موشهای صحرایی نر بررسی شد. روش بررسی: در این مطالعه تجربی، 16 سر موش صحرایی نر سه ماهه به شکل تصادفی در دو گروه تمرین(8سر) و کنترل(8سر) جایگزین شدند. برنامه تمرینی شامل سه ماه تمرین استقامتی با شدت VO2max 80-75 درصد و با تکرار 5 روز در هفته بود. 48 ساعت پس از آخرین جلسه تمرین، عضله نعلی حیوانات استخراج و بیان ژن‌های p53 و سیتوکروم c با استفاده از روش واکنش زنجیره‌ای پلیمرازی در زمان واقعی (RT-PCR) بررسی شد. داده‌های آماری با استفاده از آزمون تی مستقل تجزیه و تحلیل شدند. یافته‌ها: تفاوت معنی‌داری بین گروه تجربی و کنترل در رابطه با بیان ژن p53 عضله نعلی مشاهده نشد(67/0=p). با این حال، بیان ژن سیتوکروم c عضله نعلی گروه تمرین به طور معنی‌داری کمتر از گروه کنترل بود(001/0=p). نتیجه‌گیری: تمرین استقامتی با شدت بالا توانست بیان ژن سیتوکروم c را کاهش دهد که ممکن است ناشی از بهبود پایداری غشای میتوکندریایی و کاهش نفوذپذیری آن باشد. این تغییر ممکن است بر آپوپتوز عضله نعلی تأثیر قابل توجهی داشته باشد. با این حال، نیاز به بررسی و تأیید آن در تحقیق‌های آتی وجود دارد.
similar resources
اثر بربرین در تنظیم آستروسیتهای Gfap+ ناحیه هیپوکمپ موشهای صحرایی دیابتی شده با استرپتوزوتوسین
Background: Diabetes mellitus increases the risk of central nervous system (CNS) disorders such as stroke, seizures, dementia, and cognitive impairment. Berberine, a natural isoquinolne alkaloid, is reported to exhibit beneficial effect in various neurodegenerative and neuropsychiatric disorders. Moreover astrocytes are proving critical for normal CNS function, and alterations in their activity...
full textاثر بربرین در تنظیم آستروسیتهای Gfap+ ناحیه هیپوکمپ موشهای صحرایی دیابتی شده با استرپتوزوتوسین
Background: Diabetes mellitus increases the risk of central nervous system (CNS) disorders such as stroke, seizures, dementia, and cognitive impairment. Berberine, a natural isoquinolne alkaloid, is reported to exhibit beneficial effect in various neurodegenerative and neuropsychiatric disorders. Moreover astrocytes are proving critical for normal CNS function, and alterations in their activity...
full textاثر تمرین مزمن استقامتی بر میزان بیان ژن JIP3 در عضله نعلی رت‌های نر ویستار
زمینه و هدف: سازگاریهای ایجادشده در دستگاه عصبی-عضلانی ناشی از تغییرات بیان و فعالیت پروتئینها و انتقال‌دهنده‌های موجود در آن است. پروتئین JIP3 در تنظیم ساختار و عملکرد سلولهای عصبی و همچنین در استقرار سلولهای چندهسته‌ای عضلانی نقش ایفا می‌کند. با توجه به اثرات تمرینات ورزشی بر دستگاه عصبی-عضلانی، هدف از پژوهش حاضر اثر 6 هفته تمرین استقامتی بر میزان بیان ژن JIP3 در عضله نعلی رت‌های نر ویستا...
full textاثر تمرین مزمن استقامتی بر میزان بیان ژن jip۳ در عضله نعلی رت های نر ویستار
زمینه و هدف: سازگاریهای ایجادشده در دستگاه عصبی-عضلانی ناشی از تغییرات بیان و فعالیت پروتئینها و انتقال دهنده های موجود در آن است. پروتئین jip3 در تنظیم ساختار و عملکرد سلول های عصبی و همچنین در استقرار سلولهای چندهسته ای عضلانی نقش ایفا می کند. با توجه به اثرات تمرینات ورزشی بر دستگاه عصبی-عضلانی، هدف از پژوهش حاضر اثر 6 هفته تمرین استقامتی بر میزان بیان ژن jip3 در عضله نعلی رت های نر ویستا...
full textتأثیر تمرین با شدت بالا و بی‌تمرینی بر سطوح FOXO3a،MAFbx و MuRF1 در عضله نعلی موشهای نر
مقدمه: عدم فعالیت می‌تواند با فعال کردن مسیرهای سیگنالیگ پروتئوزمی منجر به از دست دادن حجم عضله و متعاقباً قدرت شود که این امر منجر به کاهش کیفیت و انتظارات مورد نظر در زندگی می‌شود. هدف از این مطالعه تعیین اثر تمرین با شدت مضاعف و بی‌تمرینی بر مسیر سیگنالینگ FOXO3a، MAFbx و MuRF1 بود. روش بررسی: در این پژوهش 32 سر موش نر 2 ماهه نژاد اسپراگ‌داولی استفاده شده است. تمرین تناوبی با شدت 85 تا 10...
full textاثر هشت هفته تمرین استقامتی بر کلاژن ۱۸ پلاسمایی و عضله قلبی موشهای صحرایی نر ویستار
چکیده هدف: هدف از این پژوهش بررسی اثر یک دوره تمرین استقامتی بر کلاژن 18 پلاسمایی و عضله قلبی موشهای نر ویستار بود. و تمرین (c) 135 گرم) به طور تصادفی به دو گروه کنترل - 6 هفتهای و 125 - روش شناسی: 16 سر موش صحرایی نر ویستار ( 4 تقسیم شدند. برنامه تمرینی شامل 8 هفته، 5 روز در هفته، به مدت 20 تا 60 دقیقه و سرعت 28 تا 34 متر در دقیقه بود. (t) 72 ساعت پس از آخرین جلسه تمرینی نمونهگیری خون و بافت ب...
full textMy Resources
Journal title
volume 22 issue 5
pages 608- 622
publication date 2017-12
By following a journal you will be notified via email when a new issue of this journal is published.
No Keywords
Hosted on Doprax cloud platform doprax.com
copyright © 2015-2023