اثر تلقیح بذر با باکتری های افزاینده رشد گیاه روی انتقال مجدد مواد فتوسنتزی جوی بهاره در سطوح مختلف کود نیتروژن و فسفر

به منظور بررسی تأثیر باکتری‌های افزاینده رشد گیاه بر عملکرد و انتقال مجدد مواد فتوسنتزی جو در سطوح مختلف کودهای نیتروژن و فسفر، آزمایشی در سال­های زراعی89- 1388 و 90- 1389 در مزرعه دانشگاه آزاد اسلامی واحد اردبیل انجام شد. کرت­های اصلی شامل دو عامل نیتروژن (صفر، 40 و80 کیلوگرم در هکتار نیتروژن خالص از منبع اوره) و کود فسفر (صفر، 30 و 60 کیلوگرم فسفر در هکتار به‌صورت P2O5) و کرت­های فرعی به تلقیح بذور با باکتری­های افزاینده رشد گیاه در 4 سطح (بدون تلقیح، تلقیح با Azotobacter chorchorum strain 5، Azosprilium lipoferum strain OF و مخلوط دو باکتری) اختصاص داده شدند. نتایج نشان داد با افزایش مقادیر کودهای نیتروژن و فسفر و تلقیح بذر با باکتری‌های محرک رشد گیاهی میزان انتقال ماده خشک کل و ساقه و سهم آن دو در پر شدن دانه کاهش یافت. به طوری که بیشترین میزان انتقال ماده خشک و بالاترین سهم انتقال مجدد در عملکرد دانه در سطوح شاهد فاکتورهای آزمایشی مشاهده گردید. حداکثر عملکرد دانه، وزن هزار دانه، تعداد دانه در سنبله، تعداد پنجه در بوته، عملکرد بیولوژیک و شاخص برداشت در کرت­هایی با بالاترین مقادیر کودهای نیتروژن و فسفر و پیش تیمار توأم بذر با Azotobacter و Azosprilium و کم‌ترین آن‌ها در عدم کاربرد فاکتورهای آزمایشی به دست آمد. بر اساس این نتایج، به نظر می­رسد که کاربرد بالاترین مقدار از کود نیتروزن و فسفر (80 کیلوگرم نیتروزن و60 کیلوگرم فسفر در هکتار) به همراه تلقیح بذر با هر دو باکتری (Azotobacter و Azosprilium) می­تواند برای سودمندی تولید جو در منطقه مورد مطالعه توصیه شود.