اثر بیهوش کنندگی بلوکرهای گیرنده های گلوتامات به صورت انفرادی و به همراه آلپرازولام در تجویز از راه های مختلف و دوزهای متفاوت در مدل حیوانی

کتامین مهمترین داروی کلینیکی مهار کننده گیرنده های اصلی ترین نوروترانسیمترتحریکی مغز (گلوتامات)، هوش بر تزریقی مناسبی در انسان و حیوان است کهجذب گوارشی کمی داشته و در تجویز خوراکی، فراهمی زیستی آن در انسان 7±20%می باشد. همچنین نشان داده شده است که در تجویز رکتال در گربه فراهمی زیستی آن 6/1 ± 43/5% است. این دارو، عوارض نامطلوبی مانند افزایش فشار خون، آزاد سازی هیستامین، توهم زائی و ترشح بیش از حد بزاق(خصوصاً درتجویز به صورت خوراکی) دارد. آلپرازولام، بنزودیازپین متوسط الاثری است کهمی تواند از سد خونی  مغزی عبور کرده باعث تضعیف سیستم عصبی شود و درنتیجه به نظر می رسد مصرف توام آن به همراه کتامین، موجب تقویت اثر کتامین خواهد شد . بنابراین هدف از مطالعه حاضر مقایسه آثار تضعیف CNS ناشی از تجویز فرم کتامین و آلپرازولام به صورت منفرد و توام باهم بود . در این مطالعهتعداد 10 قلاده گربه ولگرد نر و بالغ انتخاب شد ه و دوزهای مختلفی از کتامین (20،40،80 mg/kg )و آلپرازولام (mg/cat 5،10،15)و نیز ترکیبشان به صورت مخلوط با شیر یا گوشت و یا اسپری مستقیم در دهان تجویز شد و آثار تضعیف CNS ناشی از رژیم های فوق براساس 5 مقیاس در حیوانات ثبت گردید. همه حیوانات از پذیرش هر دو دارو به صورت مخل وط با شیر و گوشت امتناعنمودند. بنابراین برای تجویز آنها به صورت خوراکی ، از روش اسپری دهانیاستفاده شد. آلپرازولام و کتامین به صورت وابسته به دوز موجب تضعیف CNS گردیدند. در تجویز توام آلپرازولام با کتامین، عمق و طول مدت تضعیف CNS در مقایسه با تجویز انفرادی ک تامین افزایش یافت. از نتایج حاصله چنین استنباط می گردد که در تجویز (اسپری داخل دهانی) کتامین 80mg/kg آلپرازولام 5mg/kg سرعت شروع و طول مدت تضعیف CNS در مقایسه با رژیم های دیگر مناسب تربوده وعلی الخصوص در همه حیوانات مورد مطالعه، بیهوشی کامل ایجادگردید که به نظر می رسد پروتکل مناسبی برای ایجاد سدیشن توام با بی دردی بهروش غیر تهاجمی در گربه باشد