اثر الیاف نخل خرما و آهک، به عنوان تثبیت کننده طبیعی، بر خصوصیات مکانیکی خشت (در شرایط محیطیِ با 35 درصد رطوبت)

چکیده با توجه به اینکه امروزه اکثر سازه ها با مصالح مدرن و روشهای علمی روز طراحی و اجرا می گردند، هنوز در بسیاری از نقاط جهان، خشت به عنوان مصالح ساختمانی، در بافت های شهری و روستایی، کاربرد فراوان دارد. آمار رسمی منتشر شده پس از وقوع زلزله در مورد تعداد کشته ها (مانند زلزله بم) که دارای بافت خشتی می باشند، می تواند این ادعا را اثبات نماید. بنابراین رفتار و مقاوم سازی سازه های خشتی بسیار ضروری به نظر می رسد که می بایست مورد بررسی قرار گیرد. خشت را می توان به سادگی و با قیمت ارزان تولید نمود. از معایب اصلی خشت خام، شکست یک دفعه آن پس از ورود نیروهای فشاری و خمشی است که در هنگام زلزله فرصت کافی، برای نجات جان ساکنین خانه های خشتی را فراهم نمی نماید. در حالی که با استفاده از مصالحی نظیر الیاف نخل خرما می توان گام های موثری را در این زمینه برداشت. آهک نیز می تواند زمان نرم شدگی در برابر آب را افزایش دهد. همچنین آهک باعث می شود تا در هنگام خشک شدن و انقباض خشت، ترک ها کاهش یابد. در این تحقیق، بیش از 350 نمونه مکعبی خشتی با درصدهای مختلفی از آهک و الیاف نخل خرما جهت تقویت خشت تهیه شد. این نمونه ها که حاوی خاک شهرستان زاهدان بودند، در شرایط محیطی با رطوبت 35 درصد، عمل آوری و در معرض بارهای فشاری و خمشی قرار گرفتند؛ میزان نرم شدگی در آب، زمان نفوذ آب به تمام حجم نمونه خشتی، درصد رطوبت بهینه، و وزن واحد حجم خشک نمونه ها نیز ثبت شد. نتایج حاصل نشان داد که با وجود 1 درصد الیاف نخل خرما، و 15 درصد آهک، برای شرایط محیطی 35 درصد رطوبت، بهترین حالت ممکن برای نمونه های خشتی تثبیت شده با آهک و الیاف نخل خرما بوجود آمد.