اثربخشی ورزش هوازی بر کارکردهای عصب روانشناختی بیماران مبتلا به آلزایمر

بیماری آلزایمر یکی از شایع­ترین بیماری­های تحلیل­برنده و پیش­رونده سلول­های مغزی است که با آسیب­های شناختی همراه است. هدف پژوهش حاضر بررسی تاثیر ورزش هوازی بر کارکردهای عصب روان­شناختی بیماران مبتلا به آلزایمر بود. بدین­منظور طی یک پژوهش شبه­آزمایشی با گروه کنترل، 14 نفر از افراد مبتلا به آلزایمر عضو انجمن آلزایمر به روش در دسترس انتخاب شدند. قبل از مداخله، شدت بیماری مددجویان با استفاده از آزمون FAST (محمدیان و همکاران؛ 2015) و MMSE (سیدیان و همکاران؛ 1386) و میزان آتروفی هیپوکامپ بر اساس Brain MRI سنجیده شد و به صورت تصادفی در دو گروه 7 نفری گماشته شدند. هر دو گروه در دو مرحله پیش­آزمون و پس­آزمون با آزمون­های MMSE و MOCA (سیگارودی و همکاران؛ 1391) مورد سنجش قرار گرفتند. گروه آزمایش در برنامه ورزشی با دوچرخه ثابت، به مدت 3 ماه، دو جلسه در هفته و هر جلسه 45 دقیقه شرکت کردند و گروه کنترل مداخله­ای دریافت نکرد. نتایج تحلیل کوواریانس نشان داد که نمرات پس­آزمون عملکرد عصب روان­شناختی بیماران مبتلا به آلزایمر در گروه آزمایش به­طور معناداری بالاتر از گروه کنترل است. بنابراین، به نظر می­رسد برنامه ورزش هوازی می­تواند در بهبود کارکردهای عصب روان­شناختی این بیماران موثر باشد.