اثربخشی روان درمانی معنوی مذهبی با تاکید بر اهمیت دعاهای شماره 15 و 23 صحیفه سجادیه بر نگرش به بیماری و کیفیت زندگی بیماران مبتلا به سرطان شهر اهواز

مقدمه: سرطان از بیماری‌های شایع در دنیای امروز است. هدف از پژوهش حاضر اثربخشی روان‌درمانی مذهبی – معنوی با تاکید بر اهمیت دعاهای شماره 15 و 23 صحیفه سجادیه بر نگرش به بیماری و کیفیت زندگی در بیماران مبتلا به سرطان شهر اهواز بود. روش کار: در یک طرح آزمایشی از نوع پیش آزمون - پس آزمون با گروه کنترل، تعداد 30 نفر از بیماران مبتلا به سرطان شهر اهواز با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس، انتخاب و به صورت تصادفی به دو گروه آزمایشی (15 نفر) و گروه کنترل (15 نفر) تخصیص یافتند. گروه آزمایشی 6 جلسه مداخله روان‌درمانی مذهبی – معنوی با تاکید بر اهمیت دعاهای شماره 15 و 23 صحیفه سجادیه را به صورت گروهی 90 دقیقه‌ای، طی 3 هفته دریافت کرد. ابزارهای مورد استفاده پرسشنامه کیفیت زندگی سازمان بهداشت جهانیو مقیاس نگرش به بیماری Kellner بود، که در دو مرحله قبل از مداخله و پایان مداخله تکمیل شدند. برای تجزیه و تحلیل داده‌ها از نرم افزار SPSS-19 استفاده شد. یافته‌ها: نتایج آزمون‌های تجزیه و تحلیل کوواریانس چند متغیری نشان داد که روان‌درمانی مذهبی- معنوی با تاکید بر اهمیت دعاهای شماره 15 و 23 صحیفه سجادیه باعث افزایش کیفیت زندگی و نیز تقویت نگرش مثبت نسبت به بیماری در افراد گروه آزمایشی در مقایسه با گروه کنترل، در مرحله پس آزمون شد و تفاوت آن معنادار بود. نتیجه گیری: با توجه به تأثیر مثبت این مداخله در بهبود کیفیت زندگی و نیز تقویت نگرش مثبت نسبت به بیماری، می‌توان گفت که این مداخله برای بیماران مبتلا به سرطان در کنار درمان‌های دیگر می‌تواند مناسب باشد و پیشنهاد می‌شود از آن به عنوان رویکرد درمانی در بیمارستان‌ها و مراکز مشاوره استفاده شود.