اثربخشی رفتاردرمانی دیالکتیک به شیوه گروهی بر افسردگی اساسی، در افراد مراجعه‌کننده به مراکز اقامتی و نیمه‌اقامتی ترک اعتیاد

زمینه و هدف: امروزه سوءمصرف مواد و اختلالات افسردگی، یکی از معضلات و نگرانی‌های عمده در بسیاری از کشورهای جهان، به‌خصوص در کشور ایران بوده که خود می‌تواند عامل بازدارنده رشد و شکوفایی در جامعه باشد. در این پژوهش اثربخشی رفتاردرمانی دیالکتیک به‌شیوه گروهی بر افسردگی اساسی در افراد مراجعه‌کننده به مراکز اقامتی و نیمه‌اقامتی ترک اعتیاد در شهر یاسوج انجام شد. روش بررسی: این مطالعه از نوع نیمه‌آزمایشی با طرح پیش‌آزمون - پس‌آزمون و گروه کنترل بود. اطلاعات با استفاده از پرسشنامه افسردگی بک (Beak) جمع‌آوری شد. مداخله گروهی رفتاردرمانی دیالکتیک بر روی گروه آزمایش طی 8 جلسه یک‌ساعت و نیم، به‌صورت یک‌بار در هفته اجرا گردید، اما هیچ‌گونه مداخله‌ای بر روی گروه کنترل صورت نگرفت. پس از پایان مداخله از هر دو گروه (آزمایشی و کنترل)، پس‌آزمون به عمل آمد. داده‌ها با استفاده از آزمون تحلیل کوواریانس تجزیه و تحلیل شدند. یافته‌ها: در این مطالعه، رفتاردرمانی دیالکتیک به شیوه گروهی منجر به کاهش افسردگی اساسی گروه آزمایش در مقایسه با گروه کنترل در سطح معنی‌داری 001/0p< شد. نتیجه‌گیری: نتایج این مطالعه نشان داد رفتاردرمانی دیالکتیک می‌تواند در کاهش علائم افسردگی اساسی در افراد مبتلا به سوءمصرف مواد (مراجعه‌کننده به مراکز ترک اعتیاد) به‌عنوان درمان اصلی و یا کمکی مورد استفاده قرار گیرد.