اثربخشی درمان گروهی ذهن آگاهی بر کاهش علایم آسیب شناسی روانی و تغییرات ‏الکتروکاردیوگرافی در افراد مبتلا به بیماری عروق کرونر قلب

مقدمه: پژوهش‌های سال‌های اخیر بیش از پیش، موید تاثیر عوامل روانی بر پیدایش و سیر بیماری‌های کرونر قلب می‌باشند. این پژوهش با هدف اثربخشی درمان گروهی ذهن‌آگاهی بر تغییرات الکتروکاردیوگرافی و کاهش علایم آسیب‌شناسی روانی در افراد مبتلا به بیماری کرونری قلب انجام پذیرفت. روش‌کار: 22 نفر از مردان مبتلا به بیماری عروق کرونر قلب در یک کارآزمایی بالینی به روش نمونه‌گیری پیاپی از میان جامعه‌ی پژوهش (مردان مبتلا به بیماری عروق کرونر قلب که به بیمارستان حشمت شهر رشت مراجعه کرده بودند) انتخاب و به طورتصادفی در دو گروه آزمون و شاهد قرار گرفتند. برای بررسی علایم آسیب‌شناسی روانی، پرسش‌نامه‌های افسردگی بک، اضطراب حالت-صفت اشپیلبرگر و ماده‌های خصومت در پرسش‌نامه تجدیدنظر شده‌ی چک‌لیست روانی 90 آیتمی به عنوان پیش‌آزمون در دو گروه اجرا و جهت بررسی اثربخشی روش ذهن‌آگاهی بر تغییرات الکتروکاردیوگرافی، قبل و بعد از مداخله‌ی ذهن‌آگاهی از بیماران، نوار قلب گرفته شد. پس از اجرای هشت جلسه آموزش شناخت‌درمانی مبتنی بر ذهن‌آگاهی در گروه آزمون، ابزارهای فوق مجددا به عنوان پس‌آزمون در هر دو گروه اجرا گردید. داده‌ها توسط تحلیل کوواریانس تک‌متغیری و چندمتغیری بررسی شدند. یافته‌ها: نتایج نشان داد که بین دو گروه شاهد و آزمون در نمرات پس‌آزمون افسردگی، خصومت، اضطراب حالت و صفت، تفاوت معنی‌داری (0.001>P) وجود دارد اما آموزش ذهن‌آگاهی بر شاخص‌های الکتروکاردیوگرافی تاثیر معنی‌داری نداشت (0.05