اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد ( ACT ) بر تنظیم شناختی هیجان و خود کارآمدی مقابله با مشکلات در افراد وابسته به مصرف مواد تحت درمان با متادون

مقدمه: هدف پژوهش حاضر، بررسی اثر بخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر تنظیم شناختی هیجانی و خودکار آمدی مقابله با مشکلات در مردان وابسته به مواد تحت درمان با متادون می باشد. روش کار: پژوهش حاضر به شیوه شبه آزمایشی ( پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل) بود. جامعه آماری این پژوهش شامل مردان واﺑﺴﺘﻪ ﺑﻪ ﻣﺼﺮف ﻣﻮاد ﺷﻬﺮ بجنورد بود که تحت درمان با متادون قرار گرفته بودند . نمونه مورد نظر شامل 30 مرد بود که به شیوه نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند و سپس بصورت تصادفی در دو گروه ﮔــﺮوه ﮐﻨﺘــﺮل و ﮔﺮوه آزﻣﺎیﺶ تقسیم شدند. از گروه آزمایش خواسته شد تا 10جلسه در جلسات گروهی مبتنی بر پذیرش و تعهد قرار بگیرند ولی گروه کنترل در معرض فعالیتی قرار نگرفتند. در انتهاء هر دو گروه همزمان تحت پس آزمون توسط پرسشنامه های خودکار آمدی در مقابل مشکلات و تنظیم شناختی هیجانی قرار گرفتند. داده ها بوسیله تحلیل کوواریانس چند متغییری تحلیل شد. یافته‌ها: یافته های حاصل از پژوهش نشان داد که درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد، باعث افزایش نمرات خرده مقیاس رویکرد مسئله مدار خودکار آمدی و خرده مقیاس های تنظیم شناختی هیجان ( تمرکز مجدد مثبت، تمرکز مجدد بر روی برنامه ریزی، ارزیابی مجدد مثبت ، پذیرش و اتخاذ دیدگاه ) بطور معناداری(P 0/001) گردیده است. نتیجه گیری: از طریق درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر خودکار آمدی و تنظیم شناختی هیجان معتادان تحت درمان متادون می توان کمک کرد.