اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر عملکرد تحصیلی فرزندان جانباز

اهداف: استرس ناشی از تجربیات خشن جنگ، نه‌تنها مشکلاتی برای خود جانباز به‌وجود می­‌آورد، بلکه خانواده و فرزندان آنها نیز به‌طور غیرمستقیم تحت تاثیر فشارهای روانی ناشی از جنگ قرار می­گیرند. مشکلات تحصیلی فرزندان و به‌تبع آن عملکرد تحصیلی این دانش‌آموزان در مدرسه یکی از این مشکلات است. این پژوهش با هدف تعیین اثربخشی مداخله مبتنی بر پذیرش و تعهد با تاکید بر مشکلات تحصیلی، بر عملکرد تحصیلی دانش­آموزان فرزند جانباز انجام شد. مواد و روش­ها: در این پژوهش نیمه‌آزمایشی با طرح پیش­ آزمون، پس­ آزمون و پیگیری با روش نمونه‌گیری هدفمند، 30 نفر از دانش­آموزان پسر فرزند جانباز مشغول به تحصیل در سال تحصیلی 95-94 در مدارس متوسطه شهرستان اردکان انتخاب و به‌صورت تصادفی در دو گروه آزمایش (15 نفر) و گواه (15 نفر) جایگزین شدند. ابتدا همه شرکت‌کنندگان پرسش‌نامه عملکرد تحصیلی به‌عنوان نمرات پیش‌آزمون کامل کردند. سپس گروه آزمایش برنامه مداخله 8جلسه­‌ای را به‌صورت هفتگی (دو ساعت) دریافت کردند و برای گروه گواه هیچ مداخله‌ای انجام نشد. پس از پایان مداخله و همچنین دو ماه بعد از آن، آزمودنی‌ها مجدداً به پرسش‌نامه عملکرد تحصیلی پاسخ دادند. داده­ها به‌کمک نرم‌افزار SPSS 21 و توسط آزمون تحلیل واریانس با اندازه‌گیری مکرر و آزمون تعقیبی بن­فرونی تحلیل شد. یافته­ ها: نمرات عملکرد تحصیلی دانش­آموزان گروه آزمایش در مرحله پس­آزمون نسبت به گروه گواه افزایش معنی‌داری پیدا کرد و این افزایش در مرحله پیگیری نیز حفظ شده بود (0.001>p). نتیجه ­گیری: مداخله مبتنی بر پذیرش و تعهد با تاکید بر مشکلات تحصیلی بر بهبود عملکرد تحصیلی دانش ­آموزان فرزند جانباز تاثیر دارد.