اثربخشی درمان شناختی – رفتاری بر اشتیاق تحصیلی دانش‌آموزان تحت سرپرستی بهزیستی

چکیده زمینه و هدف: پیشرفت و موفقیت تحصیلی دانش آموزان، از مسائل مورد توجه مدیران آموزشی مدارس است که یکی از عوامل کلیدی مؤثر در آن اشتیاق تحصیلی است. هدف از پژوهش حاضر اثربخشی درمان شناختی ـ رفتاری بر اشتیاق تحصیلی دانش‏آموزان تحت سرپرستی بهزیستی بود.    روش بررسی: این یک مطالعه نیمه آزمایشی و از نوع پیش­آزمون- پس­آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش حاضر شامل همه دانش‏آموزان دختر تحت سرپرستی بهزیستی درشهر یاسوج در سال تحصیلی1395ـ 1394 بود. در این پژوهش با استفاده از شیوه نمونه­گیری تصادفی ساده 40 دانش­آموز تحت سرپرستی بهزیستی در دو گروه آزمایشی و کنترل(برای هر زیر گروه 20 نفر) به عنوان نمونه تحقیق انتخاب شدند. برای جمع­آوری اطلاعات از پرسشنامه اشتیاق تحصیلی فردریکز و همکاران استفاده شد و پروتکل درمان شناختی ـ رفتاری بر روی دانش­آموزان گروه آزمایش اجرا شد. برای تحلیل داده­ها از آزمون تحلیل واریانس چندمتغیری مانوا استفاده شد.   یافته‌ها: بر اساس نتایج حاصل از آزمون مانووا، درمان شناختی ـ رفتاری در مرحله پس­آزمون بر اشتیاق عاطفی، اشتیاق شناختی و اشتیاق رفتاری و اشتیاق تحصیلی، اثر معنی­داری داشت. اندازه اثر درمان شناختی ـ رفتاری بر اشتیاق تحصیلی 67/0 بود. با توجه به نمرات پس‌آزمون گروه های آزمایش و کنترل مشخص گردید، درمان شناختی ـ رفتاری موجب افزایش اشتیاق تحصیلی دانش‌آموزان تحت سرپرستی بهزیستی در گروه آزمایش در مقایسه با گروه کنترل در مرحله پس آزمون شده است.   نتیجه گیری: استفاده مستقیم و غیرمستقیم از آموزش­های شناختی ـ رفتاری می­تواند در جهت تمایل و اشتیاق کردن دانش­آموزان به تحصیل و مدرسه کمک کننده باشد.