اثربخشی درمان ذهن آگاهی مبتنی بر آموزه های اسلامی- ایرانی بر سلامت روانی و تاب آوری مراقبین پرواز برج مراقبت

هدف: پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی ذهن آگاهی مبتنی بر آموزه های اسلامی- ایرانی بر سلامت روانی و تاب آوری مراقبین پرواز برج مراقبت انجام شد. روش: روش پژوهش نیمه آزمایشی از نوع پیش‌آزمون – پس‌آزمون با گروه گواه بود. جامعه آماری در برگیرنده تمامی مراقبین پرواز برج مراقبت شهر تهران در سال 1398 بودند که در فرودگاه بین المللی مهرآباد فعالیت داشتند. نمونه‌ای به حجم 30 نفر به صورت در دسترس انتخاب شدند. اعضای نمونه به صورت جایگزینی تصادفی در دو گروه قرار گرفتند. سپس شرکت کنندگان گروه آزمایش در 8 جلسه 90 دقیقه ای ذهن آگاهی مبتنی بر آموزه های اسلامی- ایرانی شرکت کردند. ابزار گردآوری اطلاعات شامل پرسشنامه سلامت روانی گلدنبرگ و هیلر (1979) و پرسشنامه تاب آوری کانر و دیویدسون (2003) بوده است. برای تجزیه و تحلیل داده‌ها از آزمون تحلیل کوواریانس چندمتغیره استفاده شد. یافته‌‌ها: نتایج آزمون تحلیل کوواریانس چندمتغیره نشان داد ذهن آگاهی مبتنی بر آموزه های اسلامی- ایرانی بر سلامت روانی (632/15=F؛ 001/0=P) و تاب آوری (828/13=F؛ 001/0=P) تأثیر معناداری دارد. به عبارت دیگر، ذهن آگاهی مبتنی بر آموزه های اسلامی- ایرانی موجب بهبود سلامت روانی و تاب آوری میشود. نتیجه‌گیری: طبق یافتههای این مطالعه، ذهن آگاهی مبتنی بر آموزه های اسلامی- ایرانی سبب بهبود سلامت روانی و تاب آوری مراقبین پرواز برج مراقبت میشود و میتوان از آن به عنوان یک روش مداخلهای مؤثر سود جست. بنابراین، به نظر می‌رسد این مداخله برای مراقبین پرواز کاربردی است.