اثربخشی تمرینات حرکتی (قدم زدن) بر ادراک زمان در بیماران مبتلا به اختلال اسکیزوفرنی

زمینه و هدف: اختلال اسکیزوفرنی از اختلالات شایع روان پزشکی است و تحریف در ادراک زمان یکی از علایم این اختلال محسوب می­شود. این مطالعه با درک این موضوع و با هدف تعیین اثربخشی تمرینات حرکتی بر بهبود ادراک زمان در بیماران مبتلا به اسکیزوفرنی انجام شد. روش بررسی: در این مطالعه آزمایشی60 بیمار مبتلا به اسکیزوفرنی از بین جامعه آماری بیماران روانی که در سال 1392 در بخش اعصاب و روان بیمارستان فاطمی و بیمارستان روانپزشکی ایثار شهرستان اردبیل بستری بودند، با استفاده از روش نمونه­گیری در دسترس انتخاب و به­طور تصادفی در 2 گروه آزمایش و کنترل گمارده شدند و پس از مصاحبه بالینی، مطالعه پرونده بیمار، اجرای مقیاس PANSS و بررسی ادراک زمان با استفاده از 2 محرک دیداری و شنیداری و دستگاه زمان سنج، گروه آزمایش تمرینات حرکتی را به صورت قدم زدن آهسته در 3 گام به همه جهات انجام دادند. داده­ها با آزمون آماری تحلیل واریانس چند متغیره تحلیل گردید. یافته ها: نتایج آزمون تحلیل واریانس چند متغیره نشان داد که بین گروه آزمایش و کنترل در نمره ی پس­آزمون تفاوت معنی­داری وجود دارد (05/0>P). به این معنی که تمرینات حرکتی بر بهبود ادراک زمان گروه آزمایش موثر بوده است. نتیجه گیری: نتایج این بررسی نیز نشان داد که با آموزش تمرینات حرکتی به بیماران مبتلا به اختلال اسکیزوفرنی، می توان در ادراک زمان آنان تغییر ایجاد کرد که این یافته در توان بخشی بیماران روانی قابلیت کاربرد دارد.