اثرات غلظت کادمیوم در آب آبیاری بر عملکرد و برخی صفات رشدی و مرفولوژیکی گیاه فلفل (capsicum. Frutescens)

کادمیوم یک عنصر سنگین و بسیار سمی می­باشد که جزء مهمترین آلاینده­های محیطی و صنعتی طبقه­بندی شده و در بین عناصر سنگین به دلیل تحرک بالا، حلالیت زیاد و سمیت بیش از حد، مورد توجه خاص قرار گرفته است. به منظور بررسی اثر سمیت کادمیوم بر گیاه فلفل، آزمایشی گلخانه­ای شامل سه سطح کادمیوم (صفر، 25/0 و 5/0 میلی مولار به صورت کلرید کادمیوم) در قالب طرح کاملاً تصادفی با سه تکرار انجام شد. نتایج نشان داد که مصرف کادمیوم اثر منفی بر روی عملکرد و برخی شاخص­های مرفولوژیکی گیاه فلفل داشت، به طوری که افزودن 5/0 میلی­مولار کادمیوم باعث کاهش معنی­دار (0.05 >p) در حجم ریشه، طول ریشه، تعداد برگ، وزن­تر و خشک اندام هوایی، وزن­تر ریشه، تعداد میوه و وزن خشک میوه به ترتیب به میزان 8/45، 2/12، 48/18، 38، 3/15، 7/20 ،32/55، 08/34 درصد، نسبت به تیمار شاهد گردید. تعیین محتوای رنگیزه­های فتوسنتزی نیز نشان داد که افزایش سطوح کادمیوم بر میزان رنگیزه­های کلروفیلی مؤثر بوده به نحوی که در تیمار 5/0 میلی مولار کادمیوم باعث کاهش معنی­دار (0.05>p) کلروفیلa ، b و کلروفیل کل به میزان 5/26، 7/34، 19/18 درصد نسبت به تیمار شاهد گردید. همچنین نتایج تجزیه واریانس کاهش معنی­دار محتوای نسبی آب بافت گیاه  تحت تأثیر سمیت کادمیوم را نشان داد به طوری که این شاخص به میزان 5/14 درصد نسبت به تیمار شاهد کاهش یافت ولی بین دو سطح تیمار کادمیوم اختلاف معنی­داری مشاهده نشد (0.05 >p). با توجه به نتایج حاصل از پژوهش حاضر، در کل سمیت کادمیوم باعث آسیب به ساختار گیاه، تأثیر منفی بر فرایندهای فیزیولوژیکی گیاه و همچنین کاهش عملکرد میوه در هر بوته شد ولی برای تعیین دقیق تر تأثیرکادمیوم بر رشد و عملکرد گیاه اندازه­گیری میزان این عنصر در بافت میوه در تحقیقات بعدی پیشنهاد می­گردد.