اثرات تغذیه شاهدانه در جیرههای با پروتئین خام متفاوت بر عملکرد، قابلیت هضم ، فراسنجه‌های شکمبه‌ای و سنتز پروتئین میکروبی در بره‌های پرواری بلوچی
Authors
Abstract:
سابقه و هدف: دانههای روغنی حاوی مقادیر قابل توجهی چربی و اسیدهای چرب غیراشباع هستند و استفاده از این دانه‌ها در جیره، بر ترکیب اسیدهای چرب بافت‌های مختلف بدن و عملکرد حیوانات مزرعه‌ای تأثیر می‌گذارد. هدف از این تحقیق بررسی اثرات تغذیه دانه شاهدانه در جیرههای با سطوح پایین پروتئین خام بر مصرف خوراک، عملکرد، قابلیت هضم مواد مغذی خوراک و در بره‌های پرواری بلوچی است. یکی دیگر از اهداف این تحقیق، با توجه به اثرات منفی اسیدهای چرب غیر اشباع موجود در چربی‌ها و دانه های روغنی بر پارامترهای شکمبه‌ای که سبب کاهش جمعیت پروتوزوآیی و بازچرخ نیتروژن شکمبه‌ای می‌گردد، آیا با استفاده از شاهدانه به عنوان یک دانه روغنی و تاثیر تغذیه آن بر فراسنجه‌های شکمبه ای و سنتز پروتئین میکروبی می‌توان پروتئین خام جیره را کاهش داد. مواد وروش‌ها: در این پژوهش از 24 راس گوسفند بلوچی نر با 1±25 کیلوگرم وزن بدن و حدود 5 ماه سن در سه گروه در قالب طرح کاملا تصادفی استفاده شد. جیرههای آزمایشی شامل: 1) جیره شاهد با 14 درصد پروتئین خام، 2) جیره حاوی 10 درصد دانه شاهدانه با 14 درصد پروتئین خام و 3) جیره حاوی 10 درصد دانه شاهدانه با 12 درصد پروتئین خام بود. پرواربندی بره‌ها پس از طی کردن یک دوره سازگاری 14 روزه، به مدت 84 روز انجام شد. اندازه‌گیری مصرف خوراک، افزایش وزن روزانه، وزن سرد و گرم لاشه و قابلیت هضم ظاهری مواد مغذی با روش خاکستر نامحلول در اسید انجام شد. نمونه‌گیری ادرار جهت تعیین مشتقات پورینی از روش نمونه‌گیری نقطه‌ای استفاده شد. نمونه‌گیری از مایع شکمبه در آخرین روز هفته پایانی پرواربندی در ساعت قبل از مصرف خوراک و 3 ساعت بعد از خوراکدهی با استفاده از لوله مری متصل به پمپ خلاء انجام گردید. داده‌ها با رویه GLM با استفاده از نرم افزار آماری SAS آنالیز شدند. یافته‌ها: جیرههای حاوی شاهدانه بر ماده خشک مصرفی و میانگین افزایش وزن روزانه و وزن نهایی بره‌ها تاثیر معنی‌داری داشت. به طوری که بیشترین میزان مصرف ماده خشک و افزایش وزن مربوط به بره‌های تغذیه شده با شاهدانه با 14 درصد پروتئین خام بود. وزن نهایی در بره‌های تغذیه شده با شاهدانه با 14 و 12 درصد پروتیئن خام جیره، به ترتیب 11/46 و 03/43 کیلوگرم نسبت به گروه شاهد با وزن 42 کیلوگرم بیشتر بود. جیرههای حاوی شاهدانه بر قابلیت هضم ظاهری ماده خشک و پروتئین خام بره‌ها تاثیر معنی‌داری داشت. غلظت نیتروژن آمونیاکی و جمعیت کل پروتوزآ و پروتوزوآ هولوتریش مایع شکمبه تحت تاثیر جیرههای آزمایشی تفاوت معنی‌داری نشان داد. کمترین تعداد پروتوزوآ مژکدار و غلظت نیتروژن آمونیاکی مایع شکمبه در بره‌های تغذیه شده با شاهدانه مشاهده گردید. پروتئین میکروبی در بره‌های تغذیه شده با جیرههای حاوی شاهدانه با 35 گرم در روز بیشتر از گروه شاهد با 31 گرم در روز بود. نتیجه‌گیری: با توجه به افزایش وزن روزانه، افزایش وزن نهایی و سنتز پروتئین میکروبی بیشتر بره‌های تغذیه شده با10 درصد شاهدانه و 14 درصد پروتئین خام بهترین عملکرد را نشان داد. از طرفی افزودن 10 درصد شاهدانه به جیره و کاهش 2 درصدی پروتئین خام جیره در مقایسه با گروه شاهد تاثیر منفی بر عملکرد رشد نداشت و با توجه به افزایش وزن روزانه و وزن نهایی گوسفندان تغذیه شده با 10 درصد شاهدانه و افزایش سنتز پروتئین میکروبی می‌توان از شاهدانه به‌عنوان یک منبع با ارزش غذایی بالا در تغذیه دام استفاده نمود.
similar resources
تأثیر سطح خوراک مصرفی بر قابلیت هضم، تعادل نیتروژن و میزان سنتز پروتئین میکروبی در گوسفند
An experiment was conducted to determine the effects of different levels of feed intake at 70%, 85% and 100% of the voluntary feed intake on digestibility and rumen microbial protein synthesis. For this purpose, six male lambs (42±1.5 kg BW) were used in a replicated Latin square design (replicated in three periods that were 21 days each). A twenty five days period was assigned as adaptati...
full textاثر بربرین در تنظیم آستروسیتهای Gfap+ ناحیه هیپوکمپ موشهای صحرایی دیابتی شده با استرپتوزوتوسین
Background: Diabetes mellitus increases the risk of central nervous system (CNS) disorders such as stroke, seizures, dementia, and cognitive impairment. Berberine, a natural isoquinolne alkaloid, is reported to exhibit beneficial effect in various neurodegenerative and neuropsychiatric disorders. Moreover astrocytes are proving critical for normal CNS function, and alterations in their activity...
full textاثر بربرین در تنظیم آستروسیتهای Gfap+ ناحیه هیپوکمپ موشهای صحرایی دیابتی شده با استرپتوزوتوسین
Background: Diabetes mellitus increases the risk of central nervous system (CNS) disorders such as stroke, seizures, dementia, and cognitive impairment. Berberine, a natural isoquinolne alkaloid, is reported to exhibit beneficial effect in various neurodegenerative and neuropsychiatric disorders. Moreover astrocytes are proving critical for normal CNS function, and alterations in their activity...
full textتأثیر تغذیة سیلاژ خارشتر با خرمای ضایعاتی بر قابلیت هضم، تخمیر، جمعیت پروتوزوآیی و سنتز پروتئین میکروبی در گوسفند
آزمایش به منظور بررسی تأثیر تغذیة سیلاژ خارشتر با خرمای ضایعاتی بر ابقای نیتروژن، تخمیر و سنتز پروتئین میکروبی در گوسفند انجام شد. برای تهیة سیلاژ، 100 کیلوگرم خارشتر با 20 کیلوگرم خرما 45 روز سیلو گردید. جیرههای آزمایشی دارای 0، 7، 14 و 21 درصد سیلاژ خارشتر با خرمای ضایعاتی بودند. از 4 رأس گوسفند نر در قالب طرح چرخشی در 4 دوره 21 روزه استفاده گردید. سیلوکردن خارشتر با خرمای ضایعاتی سبب افزایش...
full textبررسی سطوح مختلف پروتئین قابل و غیرقابل تجزیه در شکمبه بر عملکرد و قابلیت هضم در بره‌های نر پرواری
در این مطالعهدر دو آزمایش اثر سطوح مختلف پروتئین قابل و غیرقابل تجزیه در شکمبه در جیرههای سریع التخمیربر عملکرد بره‌های نرمورد بررسی قرار گرفت. در آزمایش اول تجزیهپذیری مادهی خشک و پروتئین خام پودرماهی،کنجالهی سویا و کنسانتره جیرههای مذکور طی زمانهای مختلف شکمبهگذاری (صفر، 4، 8، 12 و 24 ساعت) با استفاده از دو رأس گوسفند فیستولادار دو ساله نژاد زل مازندرانی با میانگین وزن 2 30 تعیین گردید...
full textتاثیر تغذیه جو خیسانده شده در اسیدهای آلی بر عملکرد و قابلیت هضم گوساله‌های پرواری
سی راس گوساله نر هلشتاین به وزن تقریبی22±308 کیلوگرم و میانگین سنی حدود 10 ماه در قالب یک طرح کاملا تصادفی با 3 جیره آزمایشی و 10 تکرار در هر تیمار به مدت 100 روز مورد استفاده قرار گرفتند. جیره های آزمایشی شامل، تیمار اول جیره شاهد حاوی دانه جو خیسانده شده در آب، تیمار دوم شامل جیره بر پایه دانه جو خیسانده شده با سطح 0/5 درصد اسید لاکتیک و تیمار سوم شامل جیره بر پایه دانه جو خیسانده شده با سطح ...
full textMy Resources
Journal title
volume 7 issue 2
pages 33- 58
publication date 2019-09-21
By following a journal you will be notified via email when a new issue of this journal is published.
Hosted on Doprax cloud platform doprax.com
copyright © 2015-2023