اثرات امبریوتوکسیک ارسنیت سدیم در القای پروتئین استرس در مدل تخم مرغ جنین دار

سابقه و هدف: آرسنیک یکی از مهمترین سموم محیطی رایج میباشد. مواجهه طولانی مدت با آرسنیک منجر به افزایش وقوع بیماریهای پوستی، انواع سرطانها، بیماریهای عروقی، آسیب اعصاب محیطی و دیابت میشود. آرسنیک یکی از بزرگترین القا کنندههای پروتئین استرس در چندین ارگان و سیستم میباشد. از شاخصهای حساس و اصلی در پیگیری پروتئین استرس ارزیابی گروههای کربونیل و تیول پروتئینها میباشد. لذا جهت ارزیابی پروتئین استرس در نتیجه مواجهه با ارسنیت سدیم در مدل تخم مرغ جنین دار، گروه کربونیل و گروه تیول پروتئینها اندارهگیری شد. مواد و روشها: 36 عدد تخم مرغ جنین دار در روز چهارم دوره انکوباسیون مورد آزمایش نوربینی قرار گرفتند و بعد از اطمینان از زنده بودن جنین، مقدار5/0 میلی لیتر از غلظتهای ppm 5/0 و 1ppm/0ارسنیت سدیم به کیسه زرده دو گروه 12تایی از تخم مرغها تزریق گردید. به گروه کنترل که شامل 12 تخم مرغ دیگر بود نیز 5/0 میلی لیتر از سرم فیزیولوژی تزریق شد. در روز بیستم دوره انکوباسیون، جنینها خارج شده و از لحاظ ناقص الخلقه زایی و جراحات خارجی مورد بررسی قرار گرفتند. سپس 1 میلی لیتراز خون جنینها جهت ارزیابی گروه تیول و کربونیل (بررسی فرایند پروتئین استرس) مورد استفاده قرار گرفت. آنالیز دادهها با نرم افزار SPSS (ویرایش 16) و آزمون ANOVA و تست تکمیلی Tukey انجام شد. این مطالعه برگرفته از پایان نامه دانشجویی میباشد. یافته ها: میانگین گروه کربونیل پروتئین در گروههای مواجهه شده با ارسنیت سدیم در گروه ppm 1/0 حدود 835/0 و در گروه ppm 5/0 حدود 844/0 و گروه کنترل804/0 بود و این افزایش علاوه بر معنیدار بودن، رابطه مستقیم با دوز نیز داشت. اما میانگین گروه تیول پروتئین در گروههای مواجهه شده با ارسنیت سدیم در گروه ppm 1/0 حدود 053/0 و در گروه ppm 5/0 حدود 014/0 و گروه کنترل054/0 بود و این کاهش علاوه بر معنیدار بودن، رابطه مستقیم با دوز تزریق نیز داشت. بحث و نتیجه گیری: تغییرات گروه کربونیل و تیول پروتئین در سرم جنینهای مواجهه یافته با ارسنیت سدیم، سمیت جنینی این عامل را در دوزهای مورد مطالعه، با القای پروتئین استرس، در جنین جوجه، نشان میدهد.