اثرات ارتشاح داروی بوپیواکائین بر مقدار کورتیزول، پرولاکتین، انسولین و گلوگز در پاسخ به استرس عمل جراحی فتق اینگوئینال در کودکان3 تا 7 ساله

سابقه و هدف: درد پس از عمل جراحی یکی از مشکلات با اهمیت و مورد توجه در طب می باشد. با توجه به پاسخ هورمون های استرس در هنگام وجود درد ناشی از عمل جراحی، این سؤال که "بی حس کننده موضعی بوپیواکائین بعد از ارتشاح زیر جلدی در برش فتق اینگوئینال کودکان 3-7 ساله به چه میزان روی پاسخ هورمون های استرس موثر است؟" در این مطالعه مورد بررسی قرار گرفته است. مواد و روش ها: در این کارآزمایی بالینی، 116 کودک 3-7 ساله (24 دختر و 92 پسر) طی سال های 1384-1386 که مبتلا به فتق اینگوئینال یک طرفه بودند در بیمارستان مفید به طور تصادفی در دو گروه مساوی با روش جراحی یکسان و با روش بیهوشی عمومی مشابه تحت عمل جراحی ترمیم فتق قرار گرفتند. در گروه تجربی ارتشاح زیر جلدی داروی بوپیواکائین در محل شکاف جراحی قبل از برش انجام گرفت. درهردو گروه شیاف استامینوفن به عنوان مسکن پس از عمل داده شد و گلوگز خون و هورمون های انسولین، پرولاکتین و کورتیزول در سه نوبت، قبل از شکاف جراحی، پایان عمل و 4 ساعت بعد از جراحی اندازه گیری شدند و ارزیابی درد نیز به صورت عینی در سیستم Hannalla صورت گرفت. یافته ها: غلظت های انسولین، پرولاکتین، کورتیزول و سطح گلوگز در هر دو گروه به دنبال شروع جراحی زیاد گردید که این نسبت ها در مورد انسولین معنی دار بوده (001/0P<) و در مورد سایر شاخص ها تفاوت آماری معنی داری بین دو گروه وجود نداشت. غلظت های فوق، چهار ساعت پس از پایان عمل در گروه تجربی کاهش واضح تری را نسبت به گروه کنترل نشان دادند ولی معنی دار نبودند. نتیجه گیری: ارتشاح موضعی در زیر جلد داروی بوپیواکائین باعث کاهش نسبی پاسخ هورمون های پرولاکتین، انسولین و کورتیزول و هم چنین نسبتاَ مانع از افزایش شدید گلوگز در پاسخ به استرس جراحی گردیده وکاهش درد بعد از عمل جراحی را موجب می شود. مطابق این بررسی ارتشاح موضعی داروهای بی حس کننده طولانی اثر و کم عارضه در زخم های جراحی جهت کاهش درد بعد از عمل توصیه می گردد.