آشکارسازی تونل‌های زیرزمینی با استفاده از روش‌های توموگرافی مقاومت‌ویژه الکتریکی و لرزه‌نگاری شکستی

روش‌های لرزه‌ای انکساری و مقاومت‌ویژه الکتریکی از توانمندترین روش‌های ژئوفیزیکی در آشکارسازی سازه‌ها و حفره‌های زیرزمینی از جمله تونل‌های زیرزمینی هستند. در این تحقیق بر اساس مدل‌سازی معکوس، قابلیت این روش‌ها برای آشکارسازی تونل با انجام یک مطالعه موردی بررسی شده است. در مطالعه‌ی موردی، داده‌های مربوط به هر دو روش تقریباً به طور هم‌زمان با آفست 3 متر برداشت شده است. نتایج به دست آمده از هر دو روش بی‌هنجاری‌هایی را در محل تونل مورد نظر نشان داده است. با این وجود، تخمین محل تونل با ترکیب نتایج به دست آمده از هر دو روش نتایج قابل اعتمادتری ارائه داد. همچنین در این تحقیق، بی‌هنجاری‌های ژئوالکتریکی حاصـل از یک بلوک مستطیلی با انجام شبیه‌سازی‌های متنوع مورد بررسی و تحلیل قرار گرفته است. بر اساس نتایج به دست آمده، بلوک مستطیلی مورد نظر در عمق‌های بالاتر از 140 متر، قابل آشکارسازی نیست. همچنین، هر اندازه مقاومت‌ویژه روباره کاهش و یا ضخامت روباره افزایش یابد، احتمال آشکارسازی تونل کمتر می‌شود. نتایج نشان می‌دهند که روش مقاومت‌ویژه الکتریکی از توانمندترین روش‌های ژئوفیزیکی در شناسایی تونل‌های زیرزمینی است.