مقایسة تأثیر تمرین مقاومتی سنتی و ترکیب آن با تمرینات پایداری تنه بر عملکرد، خستگی عضلانی و پاسخ لاکتات خون شناگران زن نخبه

هدف از این تحقیق مطالعة تأثیر هشت هفته تمرینات پایداری تنه به همراه تمرینات مقاومتی سنتی برعملکرد، خستگی عضلانی و میزان لاکتات خون دختران شناگر بود. بدین منظور 20 شناگر زبدة 14 - 17ساله )میانگین سنی 9646 / 2± 85 / 14 سال، قد 0026 / 5± 159 سانت یمتر، وزن 851 / 12 ± 52 / 52 کیلوگرم،درصد چربی 1/ 12 ± 882 / 17 ، حداکثر اکسیژن مصرفی 027 / 10 ± 245 / 38 میل یلیتر( انتخاب و ب هطور تصادفیدر دو گروه تجربی و کنترل قرارگرفتند. گروه تجربی به مدت هشت هفته در تمرینات مقاومتی سنتی )شاملبرنامة تمرینی 40 دقیق های، با شدت 50 تا 70 درصد یک تکرار بیشینه، در تکرارهای 8 تا 12 تایی( و پایداریتنه )شامل برنامة تمرینی 20 دقیق های، با شدت 50 تا 70 درصد یک تکرار بیشینه، در تکرارهای 8 تا 12 تایی(شرکت کردند و گروه کنترل تنها تمرینات مقاومتی سنتی را انجام دادند. سطح لاکتات در زمان استراحتو بلافاصله پس از فعالیت در پیش آزمون و پس آزمون با استفاده از دستگاه لاکتومتر انداز هگیری شد. برایتعیین سطح عملکرد از رکورد شنا، همچنین جهت تعیین میزان خستگی عضلات پایداری تنه از آزمو نهایخستگی )شامل آزمون پل جانبی، آزمون بازکنندة کمر، آزمون خستگی عضلات شکم( قبل و بعد از هشتهفته تمرین استفاده شد. به منظور مقایسة تفاو تهای درو نگروهی از t زوجی و برای مقایسة بین گروهیاز t مستقل استفاده شد. نتایج نشان داد رکورد شنای ورزشکاران در گروه تجربی 97 / 2 ثانیه کاهش و رکوردآزمون خستگی در عضلات پایداری تنه 73 / 56 ثانیه افزایش داشته است. لاکتات بلافاصله پس از فعالیت بهمیزان 25 / 1 میلی مول کاهش یافت. بین عملکرد و میزان خستگی در عضلات پایداری تنه در دو گروه آزمایشو کنترل اختلاف معناداری وجود داشت. همچنین، در میزان لاکتات بلافاصله پس از فعالیت نیز هیچ گونهاختلاف معناداری بین دو گروه مشاهده نشد ) 05 / p