نقدی بر انتساب سه اثر از فلزکاری غرب ایران به مکتب موصل در نیمۀ اول قرن هفتم هجری؛ عودسوز ابوبکر سنی رازی، ابریق و شمعدان موزۀ ویکتوریا و آلبرت

در نیمۀ اول سدۀ هفتم هجری، هم زمان با آخرین دهه های حکومت اتابکان زنگی در شمال عراق، مکتب موصل جایگاه ممتازی در فلزکاری دوران اسلامی داشت. بنابراین، شهرت آثار این مکتبْ اصالت فلزکاری سایر مناطق را تحت الشعاع قرار داده است. از این دوره آثار مهمی برجای مانده است که براساس برخی ویژگی های سبک شناختی به موصل منتسب شده اند. با وجود این، در شکل و تزیینات این آثار، تفاوت های بارزی با اشیای به دست آمده از این مکتب مشاهده می شود. در این نوشتار، سه نمونه از این اشیا را با هدف تعیین خاستگاه واقعی آن ها انتخاب و به تفصیل ارزیابی و تحلیل کرده ایم. نتیجۀ یافته های ما نشان می دهد که به رغم کاربرد برخی از نقوش تزیینی فلزکاری موصلی در این آثار انتساب آن ها به این مکتب مهم فلزکاری در سدۀ هفتم هجری، با توجه به شواهد موجود، توجیه پذیر نیست. از نظر نویسندگان این مقاله، آثار مذکور در غرب ایران تولید شده است.