بررسی عوامل جغرافیایی در نظام استقرار سکونتگاه ها با تأکید بر تکنیک های کمّی

به طور کلی بنیان های جغرافیایی به دو دسته بنیان های طبیعی و انسانی تقسیم می گردند. مطالعات انجام گرفته نشان می دهد که ساختار نظام استقرار ضمن تأثیرپذیری از بنیان های انسانی در ارتباط با بنیان های طبیعی شکل گرفته اند. نتایج حاصل از ضریب همبستگی و تحلیل رگرسیونی متغیرهای مورد بررسی و توزیع سکونتگاه ها نشان می دهد که بین تیپ اراضی و توزیع سکونتگاه ها همبستگی مستقیم و معنی دار و بین طبقات ارتفاعی و توزیع سکونتگاه ها همبستگی معکوس و معنی دار وجود دارد. در کنار بنیان های طبیعی در ارتباط با بنیان های انسانی ، موفقیت کارکردی نیز در نظام استقرار تأثیر می گذارد. موفقیت کارکردی اگر چه وابسته به موفقیت طبیعی است ، شامل موقعیت محلی ، ناحیه ای و فرا ناحیه ای نیز می باشد. واژگان کلیدی: بنیان های طبیعی و انسانی ، نظام استقرار، تکنیک های کمیّ ، ضریب همبستگی ، تحلیل رگرسیونی .