بررسی مقایسه ای تأثیر یادگیری انفرادی و مشارکتی بر تفکر انتقادی دانشجویان پرستاری و مامایی

مقدمه و هدف: آموزش یکی از مؤثرترین وسایلی است که تربیت در اختیار می گیرد.لذا روش آموزش قابل توجه است ومربیان عصر حاضر تاکید فراوانی بر روش آموزش مبتنی بر تفکر دارند.زیرا شواهدی وجود دارد که گروههای یادگیری مشارکتی به سطوح بالاتری از تفکر دست یافته واطلاعات ویافته ها راطولانی تر از فراگیرانی که بشکل انفرادی عمل می نمایند، بخاطر می سپارند. لذا این پژوهش با هدف بررسی تاثیر یادگیری مشارکتی بر تفکر انتقادی دانشجویان صورت گرفته است. روش کار: این پژوهش یک مطالعه شبه تجربی است.نمونه پژوهش شامل 38 نفر از دانشجویان دانشکده پرستاری مامایی بوده است.برای اندازه گیری میزان یادگیری فراگیران در این پژوهش از یک آزمون پیشرفت تحصیلی استفاده شد. درآغاز مطالعه، آموزش یک موضوع برای تمامی نمونه های مورد پژوهش صورت گرفت.در مرحله بعد نمونه ها بشکل مبتنی بر هدف به دوگروه یادگیری مشارکتی وانفرادی تقسیم وتجزیه وتحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار spss وآزمونt  مستقل انجام شد. یافته ها: نتایج پژوهش اختلاف معنی داری بین میانگین نمرات در دو گروه یادگیری مشارکتی و انفرادی نشان داد.همچنین بین نمرات دو گروه یادگیری مشارکتی وانفرادی در سطوح بالای حیطه شناختی اختلاف معنا داری مشاهده شد.اما بین میانگین نمرات سطوح پایین حیطه شناختی در دو گروه یادگیری تفاوت معنا داری بدست نیامد. نتیجه گیری: بر اساس نتایج این پژوهش می توان گفت که بین دو روش یادگیری تفاوت معناداری وجود دارد، بطوری که تاثیر روش یادگیری مشارکتی بر سطح تفکر انتفادی فراگیران به مراتب بیش ازروش یادگیری انفرادی می باشد. لذا پیشنهاد می گردد از این روش بیش از پیش درامر آموزش دانشجویان پرستاری ومامایی استفاده شود