بررسی تاثیرآموزش بررفتار خودمراقبتی و منافع و موانع انجام آن دربیماران تحت درمان همودیالیز در سال ۱۳۹۲

مقدمه: نارسایی مزمن کلیه یکی از شایع ترین بیماری مردم درتمام کشورهای دنیاست. خودمراقبتی یکی از جنبه های مهم درمان در بیماران همودیالیزی محسوب می شود ولازم است که آموزش خودمراقبتی در برنامه های درمانی این بیماران در بیمارستان ها قرار گیرد. این مطالعه با هدف تعیین بررسی تاثیرآموزش بر رفتار خودمراقبتی و منافع و موانع انجام آن دربیماران همودیالیز انجام شد. روش بررسی: در این مطالعه تجربی، تعداد 40 نفر مورد و40نفر شاهد به روش نمونه گیری تصادفی از بین بیماران تحت درمان در بخش همودیالیز بیمارستان امام رضا(ع) آمل و امام خمینی(ره) نور وابسته به دانشگاه علوم پزشکی مازندران، درسال 1392 انتخاب شدند. بیماران گروه آزمون در طی سه جلسه25-30 دقیقه ای، تحت آموزش قرار گرفتند. داده ها از طریق پرسشنامه و طی مصاحبه با بیماران، قبل و بعد از مداخله، جمع آوری شد و با استفاده از نرم افزار 18 spss و آزمون های   anova , t-test، ضریب همبستگی و تحلیل رگرسیون، تجزیه و تحلیل گردید. یافته ها: پس ازمداخله آموزشی نمره رفتارهای خودمراقبتی همودیالیز و منافع انجام آن ها بطور معنی داری نسبت به قبل ازآموزش در گروه آزمون افزایش وموانع انجام آن کاهش معنی دار داشته، در حالی که گروه شاهد هیچ تغییر قابل توجهی در این متغییرها نداشت. نتیجه گیری: برنامه آموزشی اجراشده در این مطالعه در بهبود رفتارهای خودمراقبتی این بیماران و مثبت نمودن درک آنها از منافع و موانع انجام آن موثر بوده است. پزشکان و پرستاران بخش دیالیز بیمارستان ها با بکارگیری این روش آموزشی، می توانند نقش بسیار موثرتری در بهبود رفتارهای خودمراقبتی این بیماران و ارتقاءسلامت بیماران همودیالیزی و بالطبع افزایش کیفیت زندگی و طول عمر آنها داشته باشند.