مقایسه تاثیر گیاه شیرین بیان با آنتی بیوتیک های نالیدیکسیک اسید و نیتروفورانتوئین بر باکتری های جدا شده از بیماران مبتلا به سنگ ها وعفونت ادراری

چکیده سابقه و هدف: از مشکلات طب جدید با وجود امتیازهای ظاهری آن نسبت به طب سنتی مصرف روزافزون داروهای شیمیایی است که باعث مقاومت دارویی و عوارض جانبی می شود. با توجه به خاصیت آنتی باکتریال عصاره شیرین بیان به منظور مقایسه تأثیر این عصاره با آنتی بیوتیکهای نالیدیکسیک اسید و نیتروفورانتوئین بر باکتری های جدا شده از بیماران مبتلا به سنگ ها و عفونتهای ادراری این تحقیق انجام شد. روش بررسی: تحقیق با طراحی تجربی و بر روی 100 نمونه از بیماران مبتلا به سنگ ها و عفونت های ادراری انجام شد. ریزوم گیاه شیرین بیان 4-3 ساله به روش پرکولاسیون با حلال متانول 85 درصد عصاره گیری شد. حلال به وسیله روتاری تبخیر و به وسیله دستگاه لیوفیلیزه گردید. اثر ضدباکتریایی عصاره با دو روش دیسک دیفیوژن و mic بررسی و پس از خیساندن دیسک های بلانک در عصاره تام و قرار دادن آنها روی محیط مولر هینتون آگار که باکتری ها با غلظت 5/0 مک فارلند کشت داده شده بودند، به همراه دو دیسک آنتی بیوتیک های نالیدیکسیک اسید و نیتروفورانتوئین هاله های عدم رشد حاصل از دیسک های آنتی بیوتیکی با عصاره تام برحسب نوع باکتری مقایسه گردید. تحلیل آماری بین گروه های آنتی بیوتیکی با آزمون anova و در داخل گروه ها با آزمون paird t test انجام شد. یافته ها: در آزمایش دیسک دیفیوژن، استرپتوکوک ها و mrsa 100 درصد به عصاره حساس بودند، درحالی که، ecoli 67 درصد مقاومت و 33 درصد حساسیت متوسط از خود نشان داد. در آزمایش mic، استرپتوکوک ها و mrsa و انتروکوک فکالیس به رقت 128/1 عصاره و ecoli به رقت 64/1 عصاره حساسیت از خود نشان دادند. باکتری های کلبسیلا و سراشیا و انتروکوک فاسیوم مقاوم بودند. اختلاف معنی داری بین قطر هاله های عدم رشد بر روی باکتری های گرم مثبت و گرم منفی در کاربرد نالیدیکسیک اسید مشاهده نشد (9/0=p)، در حالی که در کاربرد نیتروفورانتوئین و عصاره اختلاف معنی داری دیده شد (05/0p<). نتیجه گیری: به نظر می رسد که عصاره گیاه شیرین بیان می تواند همراه با آنتی بیوتیک ها در درمان عفونت های ادراری کاربرد داشته باشد. واژگان کلیدی: عصاره گیاه شیرین بیان، باکتری های جدا شده، آنتی باکتریال، باکتری های گرم مثبت، مقاومت آنتی بیوتیکی.