مقایسه اثر پرولوتراپی مخلوط اکسیژن- ازن و هیالورونیک اسید بر درد و ناتوانی بیماران استئوآرتریت زانو

چکیده سابقه و هدف: استئوارتریت زانو یکی از بیماری های شایع در جهان است که علاوه بر درمان های جراحی، درمان های دارویی متعددی برای آن پیشنهاد شده است. هدف از مطالعه حاضر، مقایسه دو روش درمان دارویی با استفاده از مخلوط اکسیژن-ازن و هیالورونیک اسید بر درد وناتوانی بیماران با استئوآرتریت زانو بود. روش بررسی: با استفاده از یک کارازمایی بالینی تصادفی شده، 60 (30بیمار در گروه مخلوط اکسیژن و ازون و30 بیمار در گروه هیالورونیک اسید) بیمار مبتلا به استئو ارتریت زانو بررسی شدند. در گروه ازن، 8 میلی لیتر مخلوط گاز اکسیژن-ازن با غلظت 15 میکروگرم در میلی لیتر و در گروه اسید هیالورونیک، 2 میلی لیتر محلول حاوی یک میلیون واحد هیالورونیک اسید داخل مفصل زانو تزریق شد. این کار در هر دو گروه در سه هفته متوالی تکرار و پرسشنامه های womac و vas برای آنها تکمیل شد. اطلاعات به دست آمده با استفاده از نرم افزار spss16 و با به کار گیری آزمون من ویتنیu با سطح معنی داری کمتر از 05/0 مقایسه گردید. یافته ها: شدت درد اولیه (vas base) در گروه مخلوط ازون واکسیژن 8/0±3/8 و در گروه هیالورونیک اسید 13/0±07/8 بود (05/0>p). شدت درد در ماه اول و دوم بعد ازآخرین تزریق در گروه مخلوط ازون و اکسیژن برابر 43/1±43/5 و 12/1±63/2 (0001/0=p) و شدت درد در ماه اول ودوم بعدازآخرین تزریق در گروه هیالورونیک اسید برابر31/1±5 و24/1±97/2 (001/0=p)، اما دربین دو گروه تفاوت معنی داروجود نداشت. نمره womac اولیه در گروه اکسیژن –ازون 3/8±7/62 و در گروه هیالورونیک اسید 10±3/60 بود. این شاخص در ماههای اول و دوم بعد ازآخرین تزریق در گروه ازن برابر 2/42±8/9و 8/24±5/8 (001/0p=) و در گروه هیالورونیک برابر 13/42±9/10و6/26±8/9 (001/0p=) بود، اما دربین دو گروه تفاوت معنی داروجود نداشت. نتیجه گیری: به نظر می رسد که استفاده از روش های درمان دارویی برای کاهش درد و ناتوانی ناشی از استئو ارتریت زانو موثر است، اما دو روش درمانی مخلوط اکسیژن و ازون و هیالورونیک اسید مشابه هم عمل می کنند.