اثر کلوفیبرات همراه با فنوتراپی بر روی غلظت بیلی روبین در نوزادان زرد سالم رسیده

مقدمه : زردی یکی از شایع ترین نشانه های بالینی دوران نوزادی است که شکل شدید آن منجر به سمیت عصبی (کرون ایکتروس) در نوزاد می گردد. این مطالعه با هدف بررسی اثر کلوفیبرات به همراه فنوتراپی بر روی غلظت بیلی روبین نوزادان زرد سالم رسیده انجام شد. روش کار: مطالعه به روش کارآزمایی بالینی دوسوکور، در بخش نوزادان بیمارستان کودکان شفیع زاده بابل صورت گرفت. نوازدان سالم رسیده شیر مادرخوار با وزن 2500? گرم و زردی غیرمستقیم 15mg/dl? از روز دوم به بعد انتخاب شدند. نوزادان با بیماری همولیتیک (ناسازگاری abo و rh و کمبود g6pd) و نیازمند به تعویض خون و تحت درمان با فتوباربیتال از مطالعه خارج شدند. نوزادان به دو گروه 30 نفره مورد و شاهد تقسیم شدند. همه بیماران تحت فتوتراپی قرار گرفتند و به گروه مورد در شروع درمان یک دوز واحد کلوفیبرات 100/mg/kg به صورت خوراکی تجویز شد. بیلی روبین سرم در 16 و 24 ساعت پس از درمان و سپس هر 24 ساعت اندازه گیری شد. اطلاعات شامل وزن و جنس و غلظت بیلی روبین بصورت پرسشنامه جمع آوری گردید و توسط نرم افزار spss و آزمونهای آماری t-test و fisher exact test مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج: در گروه مورد بیلی روبین توتال در ساعت 48 پس از درمان (10.96±2.4mg/dl) و در گروه شاهد (11.43±2.28mg/dl) با p=0.047 و در ساعت 72 پس از درمان در گروه مورد (9.56±1.8mg/dl) و در گروه شاهد p=0.024(11.21±1.96mg/dl) نسبت به گروه شاهد بطور معنی داری پایین تر بود. در پایان 72 ساعت تعداد نوزادان ترخیص شده در گروه مورد 83.3% و در گروه شاهد %53.3 با p=0.025 بود. هیچگونه عارضه جانبی در گروه مورد دیده نشد. نتیجه گیری: بنظر می رسد کلوفیبرات باعث کاهش سریعتر غلظت بیلی روبین غیرمستقیم گردیده و باعث ترخیص زودتر نوازدان از بیمارستان می گردد.