متیلاسیون ناحیه پروموتری ژن gstm۱ در مردان ایرانی مبتلا به آزواسپرمی غیرانسدادی

هدف: تقریباً در 50 درصد موارد از ناباروری فاکتورهای مردانه به تنهایی یا همراه با فاکتورهای زنانه دخالت دارند. یکی از ناهنجاری هایی که اخیراً نقش آن در ناباروری بررسی شده است تغییرات نابه جا در الگوی اپی ژنتیک خصوصاً متیلاسیون است که می تواند باعث تغییر در بیان و حتی خاموشی ژن شود. gstm1 (گلوتاتیون s- ترانسفراز mu1) به عنوان پروتئین انتقالی درون سلولی در انتقال هورمون ها و استروئیدهای جنسی ضروری برای اسپرماتوژنز شرکت می کند. گزارش های اخیر بیانگر نقش داشتن ژن gstm1 در ناباروری مردان می باشد. به دلیل عملکرد مهم این ژن در اسپرماتوژنز و محافظت از اسپرم ها، گزارش نقش تغییرات اپی ژنتیکی این ژن در ناباروری مردان در بعضی جمعیت ها و همچنین نقش تغییرات اپی ژنتیکی این ژن در بیماری های مختلف دیگر و فرضیه نقش این ژن و تغییرات اپی ژنتیکی آن در بیماران ایرانی مبتلا به ناباروری مردان بررسی شد. مواد و روش ها: این تحقیق روی نمونه خون محیطی 50 مرد نابارور مبتلا به آزواسپرمی غیرانسدادی و 50 فرد بارور به عنوان کنترل، همچنین نمونه بافت بیضه از 32 فرد نابارور مبتلا به آزواسپرمی غیرانسدادی و 5 فرد نابارور انسدادی به عنوان کنترل انجام گرفت. روش استفاده شده در این تحقیق برای بررسی متیلاسیون methylatoin specific pcr است. نتایج: در مورد ژن gstm1 در همه نمونه های خون و بافت بیمار و کنترل، آلل متیله و غیرمتیله مشاهده شد، به جز در مورد 2 نمونه (25/6 درصد) بافت نابارور غیرانسدادی که تنها آلل متیله وجود داشت. نتیجه گیری: با این که در نتایج حاصل از این تحقیق، تمایل به سمت متیله شدن ژن gstm1 در بیماران ایرانی مبتلا به آزواسپرمی مشاهد شد ولی این تفاوت از نظر آماری معنی دار نیست (3/0=p-value). براساس این تحقیق به نظر می رسد که ارتباط بین متیلاسیون ناحیه پروموتری ژن gstm1 که در بعضی از تحقیقات انجام شده در بیماران مبتلا به آزواسپرمی متیله شده است؛ دربیماران ایرانی نقش نداشته باشد.