اثر حساس کنندگی نانوذرات طلای پگ‏دار شده در پرتودهی سلول‏های سرطانی رده mcf-۷ با استفاده از پرتوی ایکس ارتوولتاژ

Authors

karim khoshgard

ph.d. candidate, department of medical physics, faculty of medical sciences, tarbiat modares university, tehran, iran bijan hashemi

associated professor, department of medical physics, faculty of medical sciences, tarbiat modares university, tehran, iran azim arbabi

professor, department of radiotherapy, imam hossein hospital, shahid beheshti university of medical sciences, tehran, iran. mohammad javad rasaee

professor, department of medical biothecnology, faculty of medical sciences, tarbiat modares university, tehran, iran. masoud soleimani

abstract

هدف: در اثر پیشرفت‏های اخیر در فناوری نانو، می‏توان نانوموادی با عدد اتمی بالا نظیر نانوذرات طلا، را در سلول‏های سرطانی متمرکز کرد و از خصوصیت افزایش دز جذبی آن‏ها به عنوان حساس کننده پرتویی بهره گرفت. هدف از این مطالعه بررسی ضریب افزایش دز جذبی در حضور نانوذرات طلای پگ دار شده در پرتودهی سلول‏های سرطانی رده mcf-7 با استفاده از پرتوی ایکس ارتوولتاژ بوده است. مواد و روش‏ها: نانوذرات طلا با قطر میانگین 47 نانومتر سنتز و به مولکول پلی اتیلن گلیکول متصل شد. 50 میکروگرم به ازای هر میلی‏لیتر از نانوذرات طلای پگ دار شده در دوره‏های زمانی مختلف 1، 2، 6، 12و 24 ساعت با سلول‏های mcf-7 انکوبه و میزان سمیّت زایی آن‏ها مقایسه شد. سپس نانوذرات طلای پگ‏دار شده با غلظت 50 میکروگرم به ازای هر میلی‏لیتر به مدت زمان‏های 12 و 24 ساعت با این سلول‏ها انکوبه شد و میزان حساس کنندگی پرتویی آن‏ها طی اعمال 2 گری با باریکه های پرتوی ایکس 120، 180 و 200 کیلو ولت پیک و با استفاده از روش mtt ارزیابی شد. نتایج: مطالعات سمیّت زایی نشان داد که نانوذرات طلا اثر سمیّتی معنی‏داری بر زیست پذیری سلولی ندارد؛ اما اختلاف معنی‏داری در میزان بقای سلول‏ها در گروه‏های تابش دهی شده در حضور و عدم حضور نانوذرات طلا مشاهده شد به‏طوری که میانگین ضریب افزایش دز جذبی برابر 06/0±22/1 به‏دست آمد. همچنین نتایج نشان داد تفاوت معنی‏داری بین استفاده از باریکه های پرتوی ایکس 120، 180و 200 کیلو ولت پیک در ایجاد حساس کنندگی پرتویی وجود ندارد اما افزایش مدت زمان انکوباسیون می تواند ضریب افزایش دز را بهبود بخشد. نتیجه‏گیری: با به‏کارگیری نانوذرات طلا، می توان با کاهش دز تجویزی، اثر کشندگی مشابهی را در سلول‏های سرطانی به‏دست آورد.

Upgrade to premium to download articles

Sign up to access the full text

Already have an account?login

similar resources

اثر بربرین در تنظیم آستروسیتهای Gfap+ ناحیه هیپوکمپ موشهای صحرایی دیابتی شده با استرپتوزوتوسین

Background: Diabetes mellitus increases the risk of central nervous system (CNS) disorders such as stroke, seizures, dementia, and cognitive impairment. Berberine, a natural isoquinolne alkaloid, is reported to exhibit beneficial effect in various neurodegenerative and neuropsychiatric disorders. Moreover astrocytes are proving critical for normal CNS function, and alterations in their activity...

full text

اثر بربرین در تنظیم آستروسیتهای Gfap+ ناحیه هیپوکمپ موشهای صحرایی دیابتی شده با استرپتوزوتوسین

Background: Diabetes mellitus increases the risk of central nervous system (CNS) disorders such as stroke, seizures, dementia, and cognitive impairment. Berberine, a natural isoquinolne alkaloid, is reported to exhibit beneficial effect in various neurodegenerative and neuropsychiatric disorders. Moreover astrocytes are proving critical for normal CNS function, and alterations in their activity...

full text

اثر حساس‌کنندگی پرتوی نانو ذرات طلای ترکیب شده با فولیک اسید در پرتو درمانی سطحی سلول‌های سرطانی رده‌ی MCF-7

امروزه با پیشرفت نانوفن‌آوری، می­توان نانو موادی با عدد اتمی بالا، نظیر نانو ذرات طلا، را به روش‌­های مختلفی به طور اختصاصی در سلول­‌های توموری متمرکز کرد و از مزیت افزایش دز ناشی از مجاورت این عنصر دارای عدد اتمی بالا در کنار سلول­‌های سرطانی به عنوان یک حساس­‌کننده­‌ی پرتویی بهره برد. در این پژوهش نانو ذرات طلا با قطر میانگین 50 نانومتر سنتز و با مولکول فولیک اسید یکی شد. این کمپلکس به مدت 24...

full text

بررسی اثر حساس کنندگی پرتویی نانوذرات طلای متصل به فولیت در افزایش بهره پرتودرمانی با اشعه ایکس کم انرژی بر روی سلولهای سرطانی رده های mcf-7 و hela.

نانوذرات طلا به علّت داشتن عدد اتمی بالا، به عنوان عوامل حساس کننده پرتویی جدید در افزایش بازده ی پرتودرمانی مطرح شده اند، که چنانچه به طور اختصاصی در سلول های توموری تجمع یابند، باعث افزایش دز جذبی در این سلول ها می شوند. هدف از این پژوهش بررسی افزایش دز ناشی از نانوذرات طلای کنژوگه شده با اسید فولیک و پگ در دو رده سلول سرطانی تحت تابش دهی با پرتوهای یونیزان فوتونی و الکترونی در سطوح انرژی های ...

15 صفحه اول

اثر ضد سرطانی نانوذرات نقره هشت‌وجهی و کروی‌شکل روی سلول‌های سرطانی پستان رده MCF-7

Background: The modern science of nanotechnology is an interdisciplinary science that has contributed to advances in cancer treatment. This study was performed to evaluate the therapeutic effects of biosynthesized silver nanoparticles on breast cancer cell of line MCF-7 in vitro. Methods: This analytical study was performed in Kerman and Bam University of Medical Sciences, Bam City, Kerma...

full text

بررسی میزان حساس کنندگی پرتوی iudr در مدل کشت اسفرویید از سلولهای گلیوما به روش

زمینه و هدف: آزمایشات مختلف in vitro و in vivo نشان داده اند که استفاده از حساس کننده های پرتوی در پرتودرمانی، ابزار مفیدی در درمان سرطان گلیوما است. بسیاری از دودمان های سلولی تحت شرایط خاص تجمع یافته و با رشد، ساختارهای چندسلولی به نام اسفرویید(spheroid) تشکیل می دهند. این اسفروییدها از ابعاد مختلف، شبیه تومورهای in vivo می باشند. بنابراین مطالعه خصوصیات رشد و رفتار اسفروییدها، نقش مهمی در در...

full text

My Resources

Save resource for easier access later


Journal title:
پژوهش های آسیب شناسی زیستی

جلد ۱۵، شماره ۳، صفحات ۱۱-۲۲

Hosted on Doprax cloud platform doprax.com

copyright © 2015-2023