اثر تمرینات استقامتی بر سطوح سایتوکاین های اینترلوکین ۶ و فاکتور رشد اپی تلیال عروق بافتی موش های مبتلا به سرطان پستان

Authors

صادق امانی شلمزاری

sadegh amani-shalamzari physical education department, humanity sciences facultyدانشگاه تربیت مدرس دانشکده علوم انسانی حمید آقا علی ن‍ژاد

hamid aghaalinejad physical education department, humanity sciences facultyدانشگاه تربیت مدرس دانشکده علوم انسانی شعبان علی زاده

shaban alizadeh hematology department, allied medical school, tehran university of medical sciencesدانشگاه پیراپزشکی تهران عبدالرضا کاظمی

abdolreza kazmi physical education department, humanity sciences facultyدانشگاه تربیت مدرس دانشکده علوم انسانی محمد امین ساعی

abstract

زمینه و هدف: تمرینات ورزش پتانسیلی در جهت پیشگیری از سرطان پستان دارد. هدف پژوهش حاضر بررسی اثرات پیشگیری و کمک درمانی تمرینات ورزشی بر سایتوکاین های درگیر در رگ زایی تومور سرطان پستان وابسته به گیرنده استروژن می باشد. روش بررسی: در این مطالعه مداخله ای 50 سر موش بالب سی ماده به طور تصادفی در چهار گروه قرار گرفتند. پس از آشناسازی با محیط دو گروه از موش ها به مدت 8 هفته تمرین استقامتی تداومی را انجام دادند و سپس سلول های سرطانی وابسته به استروژن (mc4-l2) به همه موش ها تزریق گردید. پس از آن یک گروه از موش های تمرین کرده و یک گروه از موش های تمرین نکرده به مدت 6 هفته، 5 روز در هفته تمرینات استقامتی را انجام دادند. حجم تومور به صورت هفتگی با کولیس دیجیتالی اندازه گیری شد. در پایان موش ها قربانی شدند و بافت تومور برداشته و سطوح سایتوکاین های اینترلوکین 6 (il-6) و فاکتور رشد اپی تلیال عروق (vegf) با روش الایزا اندازه گیری شد. یافته ها: بین گروه ها در میزان مقادیر il-6 و vegf و میزان رشد تومور تفاوت معناداری وجود داشت (001/0p<). میانگین سطح سایتوکاین های il-6، vegf و میزان رشد تومور در گروه هایی که پس از سرطانی شدن تمرین استقامتی انجام می دادند نسبت به دو گروهی که فعالیت نمی کردند کمتر بود (05/0>p). نتیجه گیری: با توجه به افت مقادیر il-6 و vegf در گروه هایی که قبل از سرطانی شدن و پس از سرطانی شدن تمرینات ورزشی را انجام دادند؛ می توان گفت که تمرینات ورزشی علاوه بر نقش پیشگیرانه بسیار موثر، دارای نقش درمانی در تومورهای وابسته به گیرنده استروژن نیز می باشند.

Upgrade to premium to download articles

Sign up to access the full text

Already have an account?login

similar resources

اثر تمرینات استقامتی بر سطوح سایتوکاین های اینترلوکین 6 و فاکتور رشد اپی تلیال عروق بافتی موش های مبتلا به سرطان پستان

زمینه و هدف: تمرینات ورزش پتانسیلی در جهت پیشگیری از سرطان پستان دارد. هدف پژوهش حاضر بررسی اثرات پیشگیری و کمک درمانی تمرینات ورزشی بر سایتوکاین های درگیر در رگ زایی تومور سرطان پستان وابسته به گیرنده استروژن می باشد. روش بررسی: در این مطالعه مداخله ای 50 سر موش بالب سی ماده به طور تصادفی در چهار گروه قرار گرفتند. پس از آشناسازی با محیط دو گروه از موش ها به مدت 8 هفته تمرین استقامتی تداومی را...

full text

بررسی اثر هم ‌افزایی عصاره آلوئه ‌ورا و تمرینات هوازی بر وزن و حجم تومور، سطوح فاکتور التهابی اینترلوکین 6 (IL-6) و فاکتور رشد آندوتلیال عروقی (VEGF) در موش ‌های مبتلا به سرطان پستان

مقدمه: سرطان پستان از شایع ‏ترین سرطان‏ ها در میان زنان به شمار می ‏رود. مطالعات مختلف نشان داده است که مصرف گیاهان دارویی و فعالیت بدنی می‏تواند نقش موثری در پیشگیری و درمان سرطان داشته باشد. هدف از انجام مطالعه‏ حاضر، بررسی اثر هم ‏افزایی مصرف عصاره آلوئه‏ ورا و تمرینات هوازی شنا بر سطوح فاکتور التهابی اینترلوکین 6IL-6) ) و فاکتور رشد آندوتلیال عروقی(VEGF)  در موش‏ های مبتلا به سرطان پستان بو...

full text

اثر 6 هفته تمرین استقامتی بر سطوح اینترلوکین 10 در بافت تومور موش های ماده مبتلا به سرطان پستان

مقدمه: فعالیت بدنی و تمرینات ورزشی می توانند از طریق تنظیم و تعدیل نیمرخ سایتوکاینی در ریزمحیط تومور نقش حمایتی را در سرطان پستان داشته باشند. اینترلوکین 10 یک سایتوکاین ضد التهابی می باشد که نقش مهمی در پاسخ های سیتم ایمنی ایفا می کند. هدف از پژوهش حاضر بررسی اثر تمرینات استقامتی بر میزان il-10 بافتی موش های ماده مبتلا به سرطان پستان بود. مواد و روش ها: بدین منظور 20 سر موش بالب سی ماده (6 تا ...

15 صفحه اول

بررسی اثر ۶ هفته تمرین استقامتی بر سطوح توموری اینترلوکین ۸ و اینترلوکین ۱۷ در سطح سرم موش های ماده مبتلا به سرطان پستان

زمینه و هدف: سرطان پستان امروزه مهم­ترین عامل تهدید کننده سلامتی در زنان است. از طرف دیگر تمرینات ورزشی نقش پیشگیرانه و کمک درمانی در سرطان ایفا می کنند؛ لذا هدف پژوهش حاضر بررسی اثر 6 هفته تمرین استقامتی بر سطوح توموری اینترلوکین 8 و اینتر لوکین 17 در سطح سرم موش های ماده مبتلا به سرطان پستان بود. مواد و روش ها: 20 سر موش (balb/c) ماده به صورت تصادفی به دو گروه تومور- ورزش (rte) و تومور- استرا...

full text

مقایسه تأثیر وضعیت طاق باز و دمر بر وضعیت تنفسی نوزادان نارس مبتلا به سندرم دیسترس تنفسی حاد تحت درمان با پروتکل Insure

کچ ی هد پ ی ش مز ی هن ه و فد : ساسا د مردنس رد نامرد ي سفنت سرتس ي ظنت نادازون داح ي سکا لدابت م ي و نژ د ي سکا ي د هدوب نبرک تسا طسوت هک کبس اـه ي ناـمرد ي فلتخم ي هلمجزا لکتورپ INSURE ماجنا م ي دوش ا اذل . ي هعلاطم ن فدهاب اقم ي هس عضو ي ت اه ي ندب ي عضو رب رمد و زاب قاط ي سفنت ت ي هـب لاتـبم سراـن نادازون ردنس د م ي سفنت سرتس ي لکتورپ اب نامرد تحت داح INSURE ماجنا درگ ...

full text

اثر یک دوره تمرین استقامتی بر سطوح اینترلوکین 12 (il-12) بافتی و حجم تومور موش های ماده مبتلا به سرطان پستان

چکیده: هدف از پژوهش حاضر مطالعه تاثیر یک دوره تمرین استقامتی بر سطوح il-12 بافتی و اندازه حجم تومور در موش های ماده نژاد بالب/سی مبتلا به تومور سرطان سینه بود. به این منظور تعداد 20 سر موش بالب سی ماده (4 تا 5 هفته، میانگین توده بدنی 17 گرم)، خریداری و به شکل تصادفی در دو گروه ده تایی گروه 1؛ استراحت-تومور-ورزش (rte)، گروه 2؛ استراحت-تومور-استراحت (rtr)، تقسیم شدند.. تمرین استقامتی بعد از ایجا...

My Resources

Save resource for easier access later


Journal title:
مجله دانشگاه علوم پزشکی شهرکرد

جلد ۱۶، شماره ۲، صفحات ۱۰-۲۱

Hosted on Doprax cloud platform doprax.com

copyright © 2015-2023