اثر یک دوره تمرینات استقامتی تناوبی بر مقادیر پلاسمایی ائوتاکسین، آدیپونکتین و مقاومت به انسولین، نمایه های لپیدی سرم و ترکیب بدنی در نوجوانان دارای اضافه وزن و چاق

پیش زمینه و هدف: ائوتاکسین یک کموکاین مهم در ابتلا به آسم است. آدیپونکتین نیز با یک توانایی ضد التهابی، به عنوان کاهش دهنده خطر دیابت و امراض قلبی عروقی عمل می کند. هدف از این مطالعه بررسی آثار 8 هفته تمرین استقامتی تناوبی، بر مقادیر پلاسمایی ائوتاکسین، آدیپونکتین، مقاومت به انسولین، نمایه های لپیدی سرم و ترکیب بدنی در نوجوانان دارای اضافه وزن و چاق بود.مواد و روش ها: در این مطالعه نیمه تجربی، 36 نوجوان پسر دارای اضافه وزن و چاق، به طور تصادفی به دو گروه آزمایش(18 نفر) و کنترل(18 نفر) تقسیم شدند. گروه آزمایش به مدت 8 هفته، 4 جلسه در هفته و هر جلسه به مدت40 دقیقه به تمرینات استقامتی تناوبی پرداختند. نمونه های خونی قبل و پس از 8 هفته تمرین، جهت ارزیابی مقادیر ائوتاکسین، آدیپونکتین، پروفایل های چربی و مقاومت انسولین گرفته شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از روش های آماری تی تست دوگانه، همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چندگانه گام به گام استفاده شد. یافته ها: نتایج نشان داد که 8 هفته تمرین استقامتی تناوبی در نمونه های گروه آزمایش موجب کاهش وزن بدن، درصد چربی بدن، نمایه توده بدن، مقاومت انسولین، دور کمر و تری گلیسرید پلاسما شد (p< 0.05)، ولی تفاوت معنی داری در غلظت ائوتاکسین و آدیپونکتین پلاسما مشاهده نشد (p>0.05) علاوه بر این، همبستگی مثبت و معنی داری بین سطح اولیه ائوتاکسین با کلسترول تام و لیپوپروتئین با دانسیته پایین مشاهده شد(p< 0.05). همچنین در تحلیل رگرسیون چندگانه گام به گام، بین مقاومت انسولین با ائوتاکسین همبستگی معنی داری وجود داشت (p< 0.05) نتیجه گیری: 8 هفته تمرین استقامتی تناوبی بدون ایجاد تغییر معنی دار در سطح ائوتاکسین و آدیپونکتین پلاسما، موجب کاهش میزان تری گلیسرید پلاسما، مقاومت انسولین و چاقی مرکزی شد.