مقایسه میزان موفقیت، عوارض و رضایت مندی بیماران در جراحی نفرولیتوتریپسی پوستی، در وضعیت های سوپاین(طاقباز) و پرون(دمر) تحت بی حسی نخاعی

زمینه و هدف: با توجه به اختلاف نظر در خصوص بهترین وضعیت جهت عمل نفرولیتوتریپسی پوستی، هدف این مطالعه مقایسه میزان موفقیت، عوارض و رضایت مندی بیماران در عمل نفرولیتوتریپسی پوستی در دو وضعیت سوپاین و پرون با بی حسی نخاعی بود. روش بررسی: در این مطالعه کارآزمایی بالینی، 60 بیمار مبتلا به سنگ کلیه و کاندید عمل نفرولیتوتریپسی به طور تصادفی به دو گروه مساوی تقسیم شدند. در گروه اول در وضعیت سوپاین نفرولیتوتریپسی به روش استاندارد انجام شد، گروه دوم بعد از چرخش بیمار به وضعیت پرون مشابه گروه اول نفرولیتوتریپسی انجام شد. بعد از عمل میزان رضایت مندی بیماران از موقعیت حین عمل با فرم رضایت سنجی بک در هر دو گروه ارزیابی شد. دو هفته بعد، بیماران پذیرش و موفقیت عمل با سونوگرافی ورادیوگرافی ارزیابی شد. داده های جمع آوری شده با نرم افزار آماری spss تجزیه و تحلیل شدند. یافته ها: مدت بستری در بیمارستان در گروه سوپاین 02/1±44/2 روز و در گروه پرون 56/0±12/2 روز بود. میزان رضایت مندی بیماران در گروه وضعیت سوپاین، 7/89 درصد و در وضعیت پرون 3/61 درصد بود که از لحاظ آماری اختلاف معنی داری مشاهده شد(018/0=p). میزان کارایی و پاک سازی از سنگ در دو گروه سوپاین و پرون به ترتیب 69 و4/58 درصد بود(19/0=p). نتیجه گیری: انجام نفرولیتوتریپسی در وضعیت سوپاین یک روش ایمن و با کارایی مشابه نسبت به روش پرون جهت درمان سنگ های ادراری می باشد و رضایت مندی بیماران نیز از این وضعیت بیشتر است هر چند مطالعات مشابه با حجم نمونه بیشتر ضروری می باشد.