اثر عصاره هیدروالکلی گیاه مریم گلی ( salvia officinalis l. ) بر فعالیت آنزیم های کاتالاز و سوپراکسید دیسموتاز در مواجهه با استرس اکسیداتیو ناشی از تزریق درون بطنی مغزی استرپتوزوتوسین در موش های صحرایی نر

مقدمه: استرس اکسیداتیو، نتیجه عدم تعادل بین رادیکال های آزاد و سیستم آنتی اکسیدانی بدن می باشد. افزایش استرس اکسیداتیو در مغز موجب اختتلل در فعالیت ت هتا ی مغزی، مرگ نورون ها و بیماریهایی چون آلزایمر می شود. در این مطالعه تجربی، اثر حفاظتی گیاه مریم گلت ی در مقابت ل استترس اکست یداتیو ناشت ی از تزریت ق درون بطنت ی مغتز ی استرپتوزوتوسین مورد بررسی قرار گرفت. روش ها: در این مطالعه تجربی 24 سر موش صحرایی نر، در گروه های کنترل، شم و تجربی تقسیم شدند. گروه های تجربی به مدت 3 هفتته عاتاره ه یت دروالکلی متر یم 20 و 700 میلی گرم بر کیلوگرم به صورت درون صفاقی دریافت نمودند. در پایان هفته دوم، جراحی و کانول گذاری در بطن راست و در پایان هفتته ستوم، ، گلی را با دوز های 22 با غلظت 3 میلی گرم بر کیلوگرم انجام گرفت. در پایان هفته چهارم مغز موش ها خارج شد و سطوح آنتز یم هتا ی سوپراکست ید )i.c.v.- stz( تزریق درون بطنی استرپتوزوتوسین در بافت نیمکره های مغز اندازه گیری شد. )cat( و کاتالاز )sod( دیسموتاز در حالیکه تزریق عااره مریم )p>0/ به طور معنی داری نسبت به گروه کنترل کاهش یافت ) 007 sod و cat سطح آنزیم های stz یافته ها: در گروه دریافت کننده .)p<0/ افزایش داد ) 007 stz را نسبت به گروه دریافت کننده cat و sod گلی، به طور معنی داری فعالیت آنزیم های نتیجه گیری: نتایج این تحقیق نشان می دهد که عااره هیدروالکلی مریم گلی می تواند از استرس اکسیداتیو القا شده با استرپتوزوتوسین در مغز موش صتحرا یی جلتوگ یری نماید.