بررسی معیارهای شروع درمان ضدسل در بیماران مبتلا به سل ریه و پلورزی سلی در بیمارستان سینا کرمانشاه ۷۳-۱۳۷۲

چکیده 241 بیمار مبتلا به سل ریوی و پلورزی سلی مورد بررسی قرار گرفتند که از 213 بیمار مبتلا به سل ریه ، 119 نفر مؤنث (8/55%) و 94 نفر (2/44%) مذکر بودند . اسمیر خلط در 6/76% موارد مثبت بود و 8/2% بیماران به وسیله برونکوسکوپی و اسمیر لاواژ برنیکال و 9/0% با آسپیراسیون شیره معده و 45/0% با بیوپسی غدد لنفاوی تشخیص داده و درمان شدند . در 4/10% موارد تشخیص و شروع درمان بر اساس تستس ppd مثبت علائم بالینی و در 9/8% موارد براساس تغییرات رادیولوژیک و علائم بالینی بوده است . در مجموع در 3/19% بیماران ، تشخیص مبتنی بر علائم بالینی و رادیولوژیک و تست ppd بوده است. از 28 بیماری که با پلورزی درمان شدند 5/21% مؤنث و 5/78% مذکر بودند . 5/71% بیماران با آنالیز مایع پلور و 5/21% با بیوپسی و 7% بیماران با سابقه تماس و علائم بالینی (ppd)+ تحت درمان قرار گرفتند . انجام برونکوسکوپی و کشت خلط بیماران مشکوک به سل ریه اسمیر منفی و بیوپسی پلور (پاتولوژی و کشت نسج) روش های قابل انجام برای تشخیص سل ریه و پلورزی سلی می باشند که در بیماران ما کمتر مورد استفاده قرار گرفته اند .