نقش جهانبینی و اشراق در پرورش و آموزش معماران، در دفاع مقدس

چکیده: برخی اتفاقات، مشکلات و راه¬حل های آنها در جنگ تحمیلی با خط¬مشی کلاسه شده و طبقه¬بندی¬های موجود آن زمان، صورت نگرفته و جنبه¬ای الهی و غیرطبیعی داشته است. این نکته، مهم¬ترین فرضیۀ برای ادامۀ پژوهش در این زمینه است. در راستای این فرضیه، پرسش¬های مهمی مانند چگونگی شناخت این روش¬های اشراقی، چرایی استفاده از آنها و روش بررسی در این زمینه مطرح می¬گردد. فضای ذهن(جهان¬بینی حاکم بر جامعۀ رزمندگان)، بینش¬ها و اعتقادات، تأثیر مستقیم بر آموزش دارد و از این¬رو مهم¬ترین ضرورت، برای پژوهش در این زمینه است. با گردآوری اطلاعات به روش کتابخانه¬ای و میدانی(تجربیات نگارنده از آموزش در زمان دفاع مقدس)، پدیده-شناسی و آسیب¬شناسی فضای آموزشی در گرایش¬های مهندسی، بررسی، توصیف و تحلیل نمونه¬های موردی از دید فنی و مهندسی (در این پژوهش پل بعثت)، استفاده و ارجاع به تئوری¬های مرتبط با موضوع، مانند نظریۀ مازلو و کِسلر و همچنین تأثیر نحوۀ آموزش الهی و مکتب محور بر فضای موجود، قالب این پژوهش را در چارچوب روش کیفی طبقه¬بندی کرده که با توصیف و تحلیل به هدف نهایی پژوهش، که بررسی تأثیر فضای ذهنی(الهی و شیطانی) و جهان¬بینی اسلامی، بر نوع پرورش و عمل در جبهه¬ها ( در این پژوهش گرایش مهندسی معماری) بوده، می¬رسد.