بررسی مقایسه ای درمان ضایعات استخوانی دو و سه دیواره پریودنتال با استفاده از فرآورده های ماتریکس مینا و دبریدمان ساده

زمینه و هدف: روشهای درمانی رژنریتیو یکی از راه های درمانی ضایعات پریودنتال می باشند که سعی در بازسازی کامل انساج ازدست رفته در اثر بیماریهای پریودنتال را دارند. استفاده از فرآورده های ماتریکس مینا (emdogain) امروزه به واسطه تواناییهای خاص این ماده، در بین روشهای رژنریتیو از توجه خاصی برخوردار است. مطالعه حاضر با هدف مقایسه تأثیر فرآورده های ماتریکس مینا و دبریدمان ساده در درمان ضایعات استخوانی دو و سه دیواره پریودنتال انجام شد.روش بررسی: در این مطالعه کارآزمایی بالینی (clinical trial)، 24 ضایعه استخوانی دو و سه دیواره پریودنتال مشابه با عمق پاکت 5 میلیمتر یا بیشتر و حد چسبندگی کلینیکی 6 میلیمتر یا بیشتر و عمق ضایعه استخوانی 3 میلیمتر یا بیشتر، مورد بررسی قرار گرفت. ضایعات به صورت تصادفی به دو گروه تست و کنترل تقسیم شدند. قبل از درمان، بیماران گروه تست و کنترل از لحاظ plaque index، gingival index و متغیرهای عمق پاکت، حد چسبندگی کلینیکی و بازسازی استخوانی (bone level) تفاوت معنی داری نشان ندادند. در گروه کنترل ضایعات با روش دبریدمان ساده و در گروه تست با استفاده از edta و فرآورده های ماتریکس مینا (emdogain) درمان شدند. یافته های به دست آمده از اندازه گیریهای متغیرها قبل و بعد از درمان در دو گروه با استفاده از آزمون آماری greenhouse-geisser از گروه general linear model ارزیابی و میزان تأثیر دو روش با هم مقایسه گردید. 05/0p< به عنوان سطح معنی داری در نظر گرفته شد.یافته ها: متوسط تغیرات حاصل در سه متغیر، عمق پاکت (probing pocket depth)، سطح چسبندگی کلینیکی (clinical attachment level) و بازسازی استخوان (bone level) در ارزیابیهای 3 و 6 ماه پس از جراحی در گروه تست به صورت معنی داری از گروه کنترل مطلوبتر بود.نتیجه گیری: استفاده از فرآورده های ماتریکس مینا به عنوان یک روش مطلوب در درمان ضایعات استخوانی دو و سه دیواره پریودنتال پیشنهاد می شود.