تاثیر سیکل مکانیکی بر ریزنشت کامپوزیت های با انقباض کم با بیس متاکریلات در مقایسه با کامپوزیت سیلوران و ارزیابی تطابق لبه ای آنها توسط میکروسکوپ الکترونی

زمینه و هدف: ایجاد تطابق لبه ای در حفره های کلاس v و انتخاب بهترین ماده ترمیمی برای کاهش میزان ریزنشت، یکی از چالش های مهم در دندانپزشکی ترمیمی است. هدف این مطالعه بررسی اثر سیکل مکانیکی بر ریزنشت کامپوزیت های با انقباض کم در مقایسه با کامپوزیت های با بیس متاکریلات با درصد انقباض پایین در حفرات کلاس v و ارزیابی تطابق لبه ای آنها توسط میکروسکوپ الکترونی (sem) بود.روش بررسی: در این مطالعه تجربی آزمایشگاهی حفره های cl v در سطح باکال و لینگوال 48 دندان پرمولر و مولر انسانی تراشیده شد (96 حفره). دندان ها به 4 گروه 12 تایی (24حفره) تقسیم شدند: گروه یک: کامپوزیت kalore-gc+g-bond، گروه دو: کامپوزیت grandio+futurabond nr، گروه سه: کامپوزیت aelite ls posterior+all bond se و گروه چهار: کامپوزیت ls system adhesive primer&bond; +filtek p90. همه دندان ها تحت 2000 سیکل حرارتی قرار گرفتند. نیمی از ترمیم های هر گروه (12n=) تحت 200000 سیکل مکانیکی با نیروی 80 نیوتن قرار گرفتند. رپلیکای اپوکسی رزین 32  نمونه (4 ترمیم از هر زیرگروه) تحت sem بررسی و درصد درزهای بینابینی محاسبه شد. درنهایت دندان ها در فوشین بازی 5/0% به مدت 24 ساعت و در دمای 37 درجه سانتی گراد قرار گرفتند و سپس دندان ها، برش داده شده و تحت استریومیکروسکوپ مشاهده شدند. آنالیز آماری با استفاده از تست های kruskal-wallis و mann-whitney انجام شد و ریزنشت اکلوزال و جینجیوال با تست wilcoxon مقایسه شد.یافته ها: میزان ریزنشت اکلوزالی بین 4 گروه (در حالت با و بدون سیکل مکانیکی) معنی دار نبود (05/0p). در هیچیک از گروه ها اعمال سیکل مکانیکی منجر به افزایش میزان ریزنشت در اکلوزال یا جینجیوال نشده بود (05/0 نتیجه گیری: سیلوران عملکرد بهتری نسبت به کامپوزیت های با بیس متاکریلات با انقباض کم در مطالعه حاضر نداشته است (به جز aelite) و همچنین اعمال سیکل مکانیکی موجب افزایش ریزنشت نشد.