بررسی رابطه بین روش های جلب مشارکت با انجام فعالیت های داوطلبانه در بین داوطلبان جمعیت هلال احمر استان کهگیلویه و بویراحمد در سال ۱۳۸۹

مقدمه: با توجه به گسترش روزافزون علم و تکنولو‍ژی روز، روند جلب همکاری افراد متفاوت تر از گذشته است و اتخاذ شیوه و روش مناسب در دعوت به عضویت مردم حائز اهمیت می باشد. این پژوهش از این حیث که در بر گیرنده نگرش ها و عملکردهای داوطلبان جمعیت هلال احمر استان کهگیلویه و بویراحمد در زمان حضور در یکی از گروه های داوطلبی است، می تواند نتایجی را به دنبال داشته باشد که با تکیه بر آنها برای تداوم جلب مشارکت های مردمی استراتژی مناسبی اتخاذ گردد. روش ها: مطالعه حاضر یک مطالعه توصیفی برروی 400 نفر از داوطلبان استان کهگیلویه و بویر احمد در سال 1389 است. روش پژوهش در این مطالعه، روش همبستگی و ابزار سنجش، پرسشنامه محقق ساخته بود که به شیوه طیف لیکرت طراحی شد. پرسشنامه متشکل از چهل سؤال بود که متغیر مستقل، یعنی روش های جلب مشارکت مردم، سه خرده مقیاس (روش های چهره به چهره، روش های تبلیغات و روش های گروه سازی) و متغیر وابسته یعنی انجام فعالیت های داوطلبانه چهار خرده مقیاس (انجام فعالیت های داوطلبانه گروه های حمایت، مهارت، مشارکت و هدایت) را بررسی می کرد. یافته ها: براساس یافته های این پژوهش، با استفاده از آزمون مجذور کای معلوم شد که از نظر پاسخگویان، بین میزان مشارکت در فعالیت های داوطلبانه با میزان استفاده از روش های جلب مشارکت رابطه معنی داری وجود دارد (05/0p<). نتیجه گیری: روش های جلب مشارکت تأثیر بالایی در انجام فعالیت های داوطلبانه دارد. به تناسب شرایط خاص گروه ها ونیز خصوصیات خاص فرهنگی و امکانات موجود می توان هم به صورت فردی و هم به صورت گروهی، زمینه های جلب مشارکت افراد در فعالیت های داوطلبانه را فراهم کرد.