مقایسه اثر اریترومایسین و متوکلوپرامید در درمان یبوست و کاهش قند خون در بیماران مبتلا به دیابت نوع ۲

یبوست شایع ترین علامت گوارشی در دیابت است . اریترومایسین آگونیست هورمون گوارشی موتیلین می باشد که می تواند اثرات این هورمون را در تحریک حرکات روده و ترشح انسولین تقلید نماید.در این مطالعه تلاش گردیده که با توجه به خواص اریترومایسین ، اثرات آن در بهبودی علایم یبوست و کنترل بهتر قند خون مورد بررسی قرار گرفته و با متوکلوپرامید مقایسه گردد.روش ها: در یک کارآزمایی بالینی 3 ماهه بر روی بیماران دیابتی نوع 2 مبتلا به یبوست، 24 بیمارتحت درمان با اریترومایسین (400 میلی گرم قبل از خواب) و 15 بیمارتحت درمان با متوکلوپرامید (mg10 میلی گرم سه بار در روز قبل از غذا ) قرار گرفتند. آزمایش های قند خون ناشتا و دو ساعت بعد در شروع طرح و هریک ماه یک بار، تا سه ماه و hba1c در شروع و پایان مطالعه اندازه گیری و مقایسه گردیدند. شدت یبوست براساس تعداد دفعات اجابت مزاج در هفته، در هر ماه از بیماران سؤال شد و فرم های مربوطه جهت بررسی بهبود وضعیت یبوست تکمیل گردید.یافته ها: در گروه تحت درمان با اریترومایسین قند خون دو ساعت بعد از غذا کاهش پیدا نمود (از0/47±7/99 به 3/46±0/174 و 01/0=p ). یبوست در هر دو گروه بهبودی چشمگیری داشت (0=p).نتیجه گیری: به نظر می رسد که در بیماران دیابتی تیپ 2 مبتلا به یبوست، مصرف اریترومایسین به میزان 400 میلی گرم قبل از خواب نه تنها سبب بهبودی در یبوست می شود بلکه کنترل بهتر قند خون را نیز به همراه دارد.