اثربخشی درمان شناختی ـ رفتاری بر اضطراب اجتماعی و کنترل قند خون کودکان مبتلا به دیابت ملیتوس نوع یک

هدفپژوهش حاضر بررسی اثربخشی درمان شناختی ـ رفتاری براضطراب اجتماعی و کنترل قند خونکودکان مبتلا به دیابت ملیتوس نوع یک بود.. بدینمنظور 38 نفراز کودکان مبتلا به دیابت ملیتوس نوع یک شهر تهران به شیوه تصادفیساده انتخاب شدند در این پژوهش از روش کارآزمایی بالینی از نوع طرح پیش آزمون و پس آزمونبا گروه کنترل استفاده شد. ابزار اندازه گیری شامل پرسش نامه علائم مرضی کودک فرموالد (csi-4) و آزمایش hba1c بود، کهدر پیش آزمون و پس آزمون مورد استفاده قرار گرفت. سپس برای آزمودنی ها گروهآزمایش، 12 جلسه 45 دقیقه ای درمان شناختی ـ رفتاری فردی اجرا شد. برای تحلیل داده هااز تحلیل کوواریانس یک متغیری و چندمتغیری استفاده شد. نتایج تفاوت معنی داری بینگروه آزمایش و گروه کنترل از لحاظ تأثیرگذاری درمان شناختی ـ رفتاری را رویمتغیرهای مورد مطالعه نشان داد. به عبارت دیگر درمان شناختی ـ رفتاری موجب کاهشاضطراب اجتماعی و بهبود کنترل قند خون در گروه دریافت کننده درمان شناختی ـ رفتارینسبت به گروه کنترل شد. نتایج این پژوهش نشان داد که درمان شناختی ـ رفتاری می تواندبه عنوان یکی از مداخلات درمانی اثربخش جدید در حوزه دیابت به خصوص در کودکاندیابتی در کنار سایر درمان های موجود مطرح شود.